W dniu poniedziałek, 1 czerwca 2015 16:33:20 UTC+2 użytkownik ACMM-033 napisał:
> Użytkownik "Maciek" <m...@p...com> napisał w wiadomości
> news:556c1f92$0$27520$65785112@news.neostrada.pl...
> > Od siebie dodam również dla potomności, że te telewizory potrafiły tlić
> > się i znienacka zapalić nawet po wyłączeniu. Były przypadki pożarów
> > wybuchających 20 minut po wyłączeniu. Wniosek - po wyłączeniu nie należy
> > od razu wychodzić, tylko odczekać, obwąchać dziada. Odkurzanie to podstawa
> > ale nie tylko. Inaczej eksponat zamieni się w źródło ognia.
>
> Chyba nawet było to tutaj omawiane - że wskutek procesów wszelakich, coś tam
> z płytki ubywało i zamieniała się ona w coś skrajnie łatwopalnego, czemu
> wystarczyła nawet mała iskra. A potrafiła przeskoczyć z okazji
> nagromadzonego i nierozładowanego jakiegoś ładunku elektrycznego. Bo póki ta
> żywica, czy co tam było, nie odeszło jeszcze, to pacnięcie tego zapaloną
> zapałką raczej nie wywoływało płomiennych efektów.
>
> >
> > Późniejsze Elektrony serii 280/380 (nowoczesna konstrukcja, z literką "i"
> > miały nawet kineskopy Toshiby) miały na płytkach wytrawiony znaczek
> > przekreślonej, płonącej zapałki. Zastanawialiśmy się co ona miała
> > znaczyć - "laminat niepalny", czy "nie zbliżać się z otwartym ogniem"?
> > Rozwiązanie zagadki pojawiło się wraz z odbiornikiem, w którym spłonęła
> > płytka konektorów. Obok bloku zasilacza była płytka ze ścieżkami i
> > złączami - zero elektroniki. Służyła rozprowadzeniu zasilania i przez nią
> > przechodziły jakieś sygnały między blokami. Na pewno synchronizacja do
> > bloku odchylania. Pozostały z niej tylko ścieżki, wiszące w powietrzu :-)
>
> Ja się zastanawiam, czy Bracia Rosjanie, to tacy superoszczędni byli, czy
> skąpi, czy biedni, że ich nie było stać na trochę laminatu szklanego? Nawet
> przecież, jakby żywica była, pardon, chujowa, to szkło, o ile mnie pamięć
> nie myli, takie chętne do jarania się, to nie jest...? :P A koszt takiej
> płytki to raczej chyba dość nikły był, w porównaniu z ceną reszty, więc
> trudno mi to zrozumieć... Tym bardziej, ze chyba nienajtańszy kineskop firmy
> Toshiba, jak piszesz...?
>
> >
> > Dzisiejsze TV LCD nie elektryzują się. Młodsi elektronicy mogą przez to
> > nie pamiętać, że kineskopowy odbiornik, pochodzący z mieszkania w którym
> > się paliło papierosy lub był używany piec kaflowy, wymagał solidnego
> > czyszczenia ekranu. Nawet świece palone dla nastroju pozostawiały
>
> I wymaga. Mam starego Panasonika, duża kobyła z dobrym dźwiękiem i już
> podstarzałym obrazem (widać na nim cechy starzenia się kinola), jak padnie,
> to wyłuszczę tor audio (puszczę jakiemuś dzieciakowi z gramofonu "chcesz
> opowiem ci bajeczkę, b..., chcesz opowiem ci bajeczkę, b..., chcesz opowiem
> ci bajeczkę..." :)) ).
> Napadła mnie idea sporządzenia radia, superhomo...tfu, superheterodyna by to
> była, w całości lampowego, włącznie z dekoderem stereo, bez bajerów, a do
> tego jakieś trafo może się wyłuska. A póki żyje, to łapie kurz na ekranie,
> co jakiś czas zgarniam ręką :)) a dopieszczam lekko wilgotną szmatką.
>
> > podobny syf. Szmata, denaturat i mocne szorowanie ekranu znacznie
> > poprawiało jakość obrazu. Równie starannie trzeba było czyścić okolice
>
> Tylko po dokładnym rozładowaniu napięć! Potrafi skoczyć porządna iskra, pół
> biedy, gdy tylko kopnie. Gorzej, gdy alkohol się zapali.
>
> > iskierników na płytce kineskopu, fokus i wszystko w okolicy wysokiego
> > napięcia. Jednak w tych miejscach nie przy pomocy szmaty ale pędzelkiem,
> > odkurzaczem. Wybrane elementy wymagały starannego usunięcia sadzy i tu
> > trzeba się było przyłożyć przy pomocy pędzelka i denaturatu.
> > Sadza = węgiel = upływność = awarie układu WN, ogniskowania. Porada
> > dotyczy wszystkich TV i monitorów kineskopowych.
>
> Tylko nie zawsze da rade dostać się do środka potencjometra i tam zdjąć
> syf...
> Po prostu ostrożnie, alkohol może się zapalić od iskry (od iskry w
> czyszczonym magnetofonie zapaliła mi się kiedyś benzyna, ugasiłem sążnistym
> dmuchnięciem - miałem wyjątkowe szczęście, magnetofon przeżył nienaruszony),
> ekran załatwiam raczej wilgotną szmatką, a spiryt na wyłączonym i
> rozładowanym urządzeniu.
> Płytki bez elementów wrażliwych, szczególnie upaprane, zmywam pod
> strumieniem gorącej (bez przesady) wody z prysznica, niekiedy z drobną
> pomocą odrobiny detergentu i szczotki do rąk, po czym _bardzo_dokładnie_
> suszę. Obrabiam tak np. płyty główne od kompów, a syf bywa taki, że koty
> kurzu niekiedy trzeba wygrzebywać ręcznie mimo wody.
> No, ale płytki od Rubina, to bym raczej tak nie potraktował, bo by się
> pewnie rozpadła od rozmoknięcia :) Już nawet niezależnie od elementów na
> niej osadzonych...
>
> --
> Spamerzy z telefonu: 814605413 222768000 616285002 845383900 224093185
> 896510439 896126048
> (ten ostatni palant, to mnie o 7:47 rano w piątek obudził)
> (A ten przedostatni miał dla mnie "dobrą wiadomość", jehowita nawiedzony...)

W radioelektroniku z tamtych czasów było to opisane. Paliła się płytka do której była
przymocowany wtyk kineskopu. laminat był papierowy nasączony preparatem robiącym
niepalność. Od temperatury preparat parował. Trwało to kilka lat. W tym czasie
osadzał się kurz. I ten kurz się zapalał po wyłączeniu. Po wyłączeniu płynęły jakieś
prądy związane z rozładowaniem kondensatorów i one powodowały grzanie płytki
wywołujące pożar. Zaleceniem było odkurzanie co jakiś czas i obowiązkowo przy każdej
naprawie. Ponoć odkurzone płytki jeśli nie było kurzu nie paliły się a jedynie podle
śmierdziały co skutkowało wezwaniem naprawiacza który wymieniał płytkę na nowszy
model z niepalnego laminatu.