W dniu 2011-09-08 10:42, JanuszR pisze:
> Tyle, że odbiornik radiowy nie był sprzeczny z ówczesną wiedzą, miał
> pełne poparcie w wynikach badań Hertza i Maxwella. "Biorezonanse" zaś
> podobno działają lecz nie wiadomo jak, dlaczego i czy w ogóle działają.
Tylko że takich wynalazków w historii było sporo. Taka na przykład
fermentacja. Opis zjawiska podał Pasteur w 1857r. Czyli zgodnie z
poglądem że "bez dowodu nie zadziała" do połowy XIX w. wszyscy powinni
być trzeźwi :) Dodatkowo obalił on teorię samorództwa która głosiła że
bakterie biorą się "z niczego".

Ciekawie też wygląda historia antyseptyki.
"Pierwszym propagatorem antyseptyki był węgierski lekarz położnik Ignaz
Semmelweis, który w 1847 roku skutecznie przeprowadził kampanię w
sprawie dezynfekcji rąk roztworem chloru w klinikach położniczych. W
krótkim czasie udało się zmniejszyć śmiertelność o połowę wśród
rodzących kobiet.
Bardziej znanym od Semmelweisa i nazywanym ojcem antyseptyki był
brytyjski chirurg Joseph Lister. Za skuteczny środek dezynfekcji uważał
Lister kwas karbolowy (fenol). Zalecał stosowanie tego środka w czasie
zabiegów i operacji w formie rozpylonego aerozolu (1867). Dzięki temu
śmiertelność operacji przepukliny z 78% spadła do 10%. Rok 1867
traktowany jest również jako początek nowej epoki w chirurgii."
Koch ogłosił wyniki badań nad prątkami gruźlicy w 1882r. co rozpoczęło
dalsze badania nad bakteriami chorobotwórczymi.
Czyli znowu ktoś wyrwał się przed szereg i bez podparcia w teorii
poprawił skuteczność leczenia.

Na deser chleb z pajęczyną :) czyli historia penicyliny. Nie wiem od
kiedy stosowało się chałupnicze metody z chlebem ale na pewno od bardzo
dawna.
"Pierwszy raz fakt występowania substancji hamujących rozwój niektórych
bakterii chorobotwórczych opisał w 1897 r. francuski lekarz wojskowy
Ernest Duchesne w swojej rozprawie doktorskiej pt. "Antagonizm między
pleśniami i mikrobami". Odkrycie to nie zostało jednak przez nikogo
rozwinięte, a sam odkrywca zmarł w 1912 r. na gruźlicę, która mogłaby
być wyleczona, gdyby efektem badań Francuza było wyizolowanie składnika
czynnego odpowiedzialnego za opisane zjawisko.
Powtórnego odkrycia dokładnie tego samego zjawiska dokonał (jak głosi
legenda - przypadkiem, gdyż w wyniku bałaganu w laboratorium, na
resztkach pożywienia zaczęły wzrastać drobnoustroje) 28 września 1928 r.
Alexander Fleming, jednak i jemu nie udało się wyizolować substancji
czynnej, choć stwierdził, że jej skuteczne działanie ma miejsce nawet
przy bardzo dużym rozcieńczeniu. W 1938 r. grupa trzech naukowców, w
skład której obok Fleminga weszli Howard Walter Florey oraz Ernst Boris
Chain, wyizolowała składnik czynny zakładając rok później pierwszą na
świecie wytwórnię penicyliny. Za swoje odkrycie zostali oni uhonorowani
w 1945 r. Nagrodą Nobla."
--
Pozdrawiam
Piotrek