Użytkownik "Konop" <k...@g...pl> napisał w wiadomości
news:ho931e$j6j$1@inews.gazeta.pl...

> Dlatego jestem ciekawy jak wygląda ta kwestia z perspektywy osób, które
> pracują w zawodzie od kilku lat, z perspektywy osób z większym
> doświadczeniem, może w Waszych firmach w ostatnich latach zatrudnialiście
> "nowe pokolenie" i powiecie jak ich "droga przez mękę" ;) wyglądała itp
> :)...

Zacznę od dygresji:
Kilka dni temu oglądałem Gdański Aeropag - dyskutowało kilku profesorów
(Balcerowicz +...) na temat dobrobytu.
Utkwiła mi w pamięci wypowiedź psychologa (nazwiska nie pamiętam)
opowiadającego o 2 modelach działalności na przykładzie stolarzy. Jeden
(wariant mistrzowski) nie wypuści szafy ze swoich rąk dopóki nie jest sam
zadowolony z każdego szczególika, drugi zrobi w tym czasie 10 szaf,
wystarczająco dobrych, aby klienci nie mieli zastrzeżeń.
Zadowolenie z siebie (ma wpływ na subiektywne odczucie dobrobytu) większe ma
ten pierwszy, ale zyski oczywiście ten drugi.
Ponieważ elektronika to od zawsze moje hobby więc w działalności naszej
firmy uprawiamy (niestety) wariant pierwszy. Nawet zdając sobie sprawę z
tego, że tak się już nie robi biznesów, trudno jest się przełamać (no bo jak
można wypuścić coś czego się nie jest na 99.9% (na 100 się nigdy nie będzie)
pewnym ;-)).
Skutki:
1. Dotychczas zatrudnialiśmy wyłącznie ludzi tuż po studiach, albo jeszcze
na studiach, aby nie byli skażeni przyzwyczajeniem, że termin ważniejszy od
jakości (tak postrzegamy model działalności korporacji itp.) i dali się
ustawić do modelu jakość i dokładność na pierwszym miejscu.
2. Taki niedoświadczony pracownik (w połączeniu z naszym podejściem) wymaga
przez długi czas dość dokładnej weryfikacji tego, co robi - oczywiście
kosztem naszego czasu (co dodatkowo wydłuża czas wykonania szafy).
3. Przy ocenie kandydatów zwracamy przede wszystkim uwagę na wiedzę
praktyczną i zamiłowanie do elektroniki. Wiedzę praktyczną łatwo
zweryfikować kilkoma pytaniami - jak ktoś nie umie policzyć R w szereg z
LEDem już dalej nie ma co pytać.
4. Robimy tylko jedną szafę na jakiś czas więc (niestety) zatrudniamy bardzo
mało ludzi i płacimy raczej średnio niż super no bo nikt nie chce za tę
szafę zapłacić 10 razy więcej niż na jedną z tych 10-ciu (z Chin).

Jeśli większe firmy szukają wyłącznie ludzi z doświadczeniem to jeśli takich
jak nasza firm jest nawet trochę, to i tak na rynku pracy to kropla w morzu.

Za kilka miesięcy (być może) będziemy się rozglądać (w Gdańsku) za nowym
pracownikiem. Decyzja jeszcze nie zapadła, bo akurat dopieszczamy szafę nad
którą siedzimy od 2 lat i nie mamy na to czasu.
P.G.