> > To o czym piszesz swiadczy według mnie o wielkości tych zdjęć a nie
przeciwnie.
>
> Toteż pod koniec poprzedniej wypowiedzi przyznałem Ci rację. :-)
>
> > Metoda jaką wykorzystał Pantal (wiedza!:) zdjęcia na kanapie jest myślę
> > banalna i każdy się domyśla. A pomimo tego, mówię teraz o sobie, wywołuje
> > emocje.
>
> A ja mam wrażenie, że przy odpowiedniej wrażliwości znalazłbyś takie
> zdjęcia w wielu albumach rodzinnych. A już na pewno na dyskach
> cyfrografów. Większość powstała przez przypadek, część ostała się po
> selekcji, i autorzy je cenią.
> Jeden je opublikował. I tu mam wątpliwości jeśli chodzi o motywacje.
> Może jakbym znał autora i z nim porozmawiał, to inaczej odbierałbym te
> zdjęcia, ale na razie wychodzę z założenia że produkt sztuki powinien
> się bronić sam, nawet wyjęty z kontekstu i pozbawiony tytułu-klucza.

Możliwe, że znalazłbym. Jednak tu masz konkretny wybór, temat. I dzięki temu
wiesz, że jest świadomy. Możliwe, takie zdjęcia pewnie poniewierają się w
albumach wielu osób ale kto je dostrzega, tego nie wemy. Wiemy że Pantal je
dostrzegł, a to jest wiedza która stanowi jakiś grunt. Jaka mogła być
motywacja publikacji według Ciebie? I co znaczy, że produkt powinien się
bronić sam w tym konkretnym wypadku?


> > Wiem jak to zrobił technicznie, wiem czym się interesował, wiem
> > dlaczego robi takie zdjęcia, wiem, że musiał zrobić zdjęcia akurat tej
> > dziewczynce bo kto inny nie koniecznie by się nadawał (potwierdzenie tego
> > odnajduję w serii "flora" czy "life on mars" bo tam metoda była inna) i
> > jednocześnie jestem bezsilny.
>
> Dlaczego bezsilny?
> Nie umiesz skopiować metody?

Umiem skopiować jedynie metodę.


> > Ty podałeś przykład Rubinstein. Ona również zachacza o ciało ale traktuje
je
> > jako nieokreślony twór. Robi też oprawę estetyczną która podkreśla jaj
zamysł
> > ale jednocześnie oddala widza. Trzyma go na dystans. Mówi wręcz "nie
dotykaj,
> > zatrzymaj się, sztuka!". U niej strona estetyczna gra główną rolę. Anita
> > Andrzejewska, taka polska artystka, robi coś w tym rodzaju. Piękne
zdjęcia.
> > Piękno dla piekna, sztuka dla sztuki... bez sensu.
>
> Jak definiujesz piękno?

wpadłem w pułapkę, przyznaję się:)


> Dla mnie jej (Evy) zdjęcia nie są śliczne, ładne ani estetyczne. Ich
> piękno wynika prawdopodobnie z Metody, którą Ty już rozgryzłeś i już
> odrzucasz, a ja jeszcze nie.

Jeśli zatem piękno wynika z metody to czemu rozgryzasz ją tak niekonkretnie?
Dlaczego piszesz poezję i wpadasz w pułapke odczuć na widok czyjejś
twórczości. Nie mogę złapać Twojej myśli bo raz metoda jest dla Ciebe czysto
empiryczna a raz wiążesz ją ze swoją intuicją.
Dla mnie metoda jest metodą wynikającą konkretnie z wiedzy. Najczęściej po jej
rozgryzieniu widzę banał (gówno)... ale problem.. bo czasem się zdarzy, że
nie. Znam metodę i nadal mi się podoba.


> I jeszcze nie widzę Twoich pleców, chociaż
> momentami, przy dobrych wiatrach już do Ciebie dokrzyczę. :-)

I jak znajdziesz metodę definitywnie uznasz Rubinstein za słabą? Tak mam to
rozumieć?


> > Jeśli te zdjęcia podobają Ci się i gdybyś chciał (teoretycznie) takie
robić to
> > zrobiłbys je po dwutygodniowym kursie. Zdjęć Pantala nie zrobisz po żadnym
> > kursie, ani nawet żonie w szlafroku;)
>
> Bo żaden kurs nie jest potrzebny, tylko wrażliwość i zrozumienie jego
> metody.

Zgadzam się. Kurs nie jest potrzebny tylko wrażliwość i zrozumienie metody

marek

--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl