Pan RoMan Mandziejewicz napisał:

>>>>> I ta właściwość akurat mnie nie zdziwiła - sklecone trzy tranzystory
>>>>> (Elektronika dla wszystkich Wojciechowskiego, wzmacniacz "mini-Max";
>>>> To najbardziej klasyczny z klasycznych przykładów publikowania czegoś,
>>>> co nie działa, bo działać nie może. Do tego dorobiono całą ideoligię,
>>> Jak u Wojciechowskiego...
>> Mam wrażenie, że facet fantazjował, bo musiał fantazjować. W końcu pisał
>> o rzeczach nowych, mało komu znanych. Nijak było sprawdzić w praktyce.
> Fantazjował.

Czasem też przepisywał (przerysowywał), niekoniecznie ze zrozumieniem
i nie zawsze dokładnie. Bywało, że tego nie krył.

>>>> ileż to rozmaitych zastosowań praktycznych może mieć ta prosta
>>>> konstrukcja. Prostota była zaiste wzruszająca -- trzy tranzystory
>>>> w układzie Darlingtona, bez ani jednego elemnentu polaryzującego,
>>>> opisane jako "wzmacniacz małej częstotliwości". Legenda miejska,
>>> W klasie A, albo grzanie i granie, albo chłodny i wyrodny. Mnie się
>>> jaaaakoś udało coś, że to od bieeedy coś brzęczało.
>> Co złego w klasie A? Wyjątkiem jest tylko ostatni stopień mocy. I to
>> tylko dużej mocy, bo w przypadku słuchawek wciąż klasa A jest OK.
> Ale to miał być wzmacniacz mocy 5W 4? a nie słuchawkowy.

W dodatku składający się wyłącznie ze stopnia mocy (w postaci potrójnego
tranzystora).

>>>> za którą podążyło wielu hobbystów, którzy to lutowali i zachodzili
>>>> w głowę, dlaczego nie działa to tak, jak opisano.
>>> Ano, bo nawet wg teorii i tranzystora idealnego, trzeba by drugi
>>> tranzystor, wzmacniający drugą połówkę sygnału. A tym bardziej
>>> praktyka... To opornik do połowy i jedzie.
>> Według teorii tranzystor jest "triodą półprzewodnikową" -- taką, co
>> to nie trzeba grzać katod ani utrzymywać próżni w szklanej bańce.
> OMG! Stary jestem ale już dawno wyleczyłem się z takiego myślenia.
> Pomimo tego, że na lampach zaczynałem.

Staram się pisać z perspektywy danej chwili. A nie jako ozdrowieniec
po licznych terapiach.

>> Wzmacniacze lampowe rzadko konstruowano w układach przeciwsobnych,
>> tylko te naprawdę duże.
>
> Co to znaczy "duże"? Stary MV2 był już przeciwsobny. A to ledwie
> jakieś 10W miało.

Co to znaczy "już"?

> Świat się nie kończył na Bambino i ECL82...

10W to bardzo dużo z perspektywy sprzętu domowego. A w takim nie
decydowano się na stosowanie układów przeciwsobnych. Bardzo słusznie
zresztą. Bo w technice tranzystorowej układ przeciwsobny oznacza
oszczędność zużywanej mocy i radykalne zmniejszenie wydzielanego
ciepła. W lampowej odwrotnie -- więcej lamp, to więcej ciepła i
więcej energii do grzania katod. Nawet jeśli to była "superheterodyna
w dwie pentody szarpana, poważny mebel na dwanaście osób", to nikt
tego tak głośno w domu nie słuchał, by to dodatkowe grzanie było
czymś usprawiedliwione.

>>>>> zawsze mnie zastanawiała niechęć p. Janusza do tranzystorów npn
>>>> Po prostu ich wtedy nie było, tu nie ma nad czym się zastanawiać.
>>> Mnie zewsząd takowe otaczały, więc jednak...
>> Wojciechowski pisał o tym wcześniej. Wtedy bardzo powszechne były
>> wzmacniacze przeciwsobne, które miały transformatorowe sprzężenie
>> w obwodzie zasilającym bazy tranzystorów końcówki mocy. Bo nie było
>> komplementarnych par tranzystorów.
>
> Ke? Nazwisko Sziklai mówi coś? Patent z 7 maja 1957 i następne
> patenty tego pana.

Jeszcze dwadzieścia lat po tym patencie sprzedawano powszechnie
"tranzystorki" z rzeczonymi transformatorami w środku. Patenty
patentami, a życie życiem.

>>> Ale nawet..., to na pewno znano już układy komplementarne,
>> Znano wyłącznie w teorii. Może bym gdzieś wygrzebał jeszcze jakieś
>> radyjko z takim transformatorem. To był standard przemysłowy w czasach
>> tranzystorów germanowych.
>
> Wojciechowski publikował w latach 70-tych. To był już czas
> tranzystorów krzemowych. 2N3055 RCA produkowało w 1967 roku!
> W 1976 roku Bogusław Dubiel opublikował schemat wzmacniacza 100W.
> A Wojciechowski wydawał kolejne wydania swoich Nowoczesnych
> zabawek ze schematami na ASY3x i TG7x.

Nie wydawał, tylko mu wydawali. Bo pisał jednak w sześćdziesiątych.
Żuka, samochód taki, tłukli dodaj do lat osiemdziesiątych. A to
w zasadzie jeszcze w części wojenna konstrukcja. Jakoś tamten ustrój
tak miał.

>>> Czyżby tranzystory były tak drogie, że każdy jeden miał takie
>>> znaczenie? Zamiast 4 tranzystorów w układzie dać jedynie trzy,
>>> to miał być zysk połowy pensji?
>> Jak cholera były drogie! Znane były przemyślne konstrukcje, w których
>> jeden tranzystor był jedocześnie wzmacniaczem w.cz., a potem m.cz.
>> Nie wiem, czy Wojciechowski też takich nie opisywał.
>
> Chyba nie. Nie mam już mojego egzemplarza ale pamiętam, że wyrzucałem
> bez żalu. Z jednej strony książka mi dużo dała a z drugiej okazała się
> strasznym gniotem.

Wnosek z tego taki, że i z gniotów bywa pożytek.

--
Jarek