Transport wodny słabo sobie radzi z zaporami.

Ale tu właśnie chodzi nie o proste rozwiązania które ciągną za sobą nowe problemy,
tylko o kompleksowe odtworzenie ekosystemów. Ta woda jest taka niska bo za szybko
spłynęła. Nie mamy mokradeł. W ogóle nie mamy granicy między terenem zamieszkanym a
niezamieszkanym. Spójrz na Polskę z samolotu: lecisz nad miastem, potem domów jest
mniej, potem jeszcze mniej, ale ciągle są, potem zaś więcej, potem jest następne
miasto. Cały kraj usrany domami, nie ma dzikiej przyrody, bo pomiędzy tymi domami ma
być cywilizacja przecież. No więc skąd ma się wziąć woda w tej rzece, jak w godzinę
po deszczu wszystko jest suche, a następny deszcz za miesiąc? Pojedź do Skanii w
Szwecji, obejrzyj Vattenricket w Kristianstad. Albo do Anglii. Za ostatnim rzędem
domów jest wrzosowisko i choćbyś był Mickiem Jaggerem to tam chałupy nie pobudujesz.
A u nas największe cebulaki muszą mieszkać za miastem, tylko najpierw trzeba teren
osuszyć, zmeliorować, uzbroić, drogi wyasfaltować, betonowe płoty ustawić, w piecu
napalić ruskim groszkiem, psy puścić na pole i już można obcować z przyrodą.