W dniu 2016-12-16 o 21:15, Mirek pisze:

> No właśnie, bo IMHO nie mogła być prosta, bo by nie zadziałała to raz,
> dwa - gdyby była prosta to byśmy już ją znali.
> Musiała powstać od razu złożona i jeśli to był przypadek, to można to
> porównać do anegdotki o małpach stukających na maszynach do pisania tak
> długo, aż przypadkiem powstanie dzieło Szekspira ;)

Nadmiernie upraszczasz. To z cała pewnością nie było coś tak prostego,
żeby do odtworzenia procesu wystarczyło kilka, kilkanaście czy nawet
kilkadziesiąt lat w laboratorium. Gdyby tak było (jak słusznie
zauważyłeś) już byśmy taką cząsteczkę stworzyli.
Z całą pewnością nie było to coś o złożoności komórki (jak chcieliby to
widzieć kreacjoniści). Raczej jakaś bardzo mocno uproszczona wersja
cząsteczki RNA, takie "bare minimum" konieczne do rozpoczęcia procesu
samopowielania. A gdy mamy coś takiego, to startuje proces darwinowskiej
ewolucji, z mutacjami, selekcją naturalną i nawarstwianiem się zmian.
Potem coraz bardziej skomplikowane twory mogą powstawać m.in. w wyniku
relacji symbiotycznych pomiędzy różnymi organizmami.

No i pamiętajmy, że tutaj mówimy nie o kilku ostatnich latach badań
laboratoryjnych, ale milionach lat reakcji zachodzących w "zupie" z
substancji organicznych. To jednak podnosi prawdopodobieństwo takiego
zdarzenia. Zdarzenie skrajnie nieprawdopodobne w skali kilku lat może
się okazać czymś nieuniknionym, jeśli zaczniemy je rozpatrywać w skali
całego znanego wszechświata.