Użytkownik Włodzimierz Wojtiuk napisał:
> In news:hilinc$dtp$1@atlantis.news.neostrada.pl,
> Dariusz K. Ładziak<l...@w...pdi.net> nabazgrał:
> (ciap)
>> Dokładnie. Naczytał się jeden z drugim że duży radar dalekiego zasięgu
>> (a zwłaszcza militarny - przeznaczony do wykrywania celów które
>> niekoniecznie chcą być wykryte) potrafi mieć nadajnik o mocy
>> pojedynczych megawatw i wyobraził sobie jakie to straszne skutki
>> termiczne powoduje. A prawda jest taka że przy mocy w impulsie równej
>> megawatowi moc średnia takiego radaru nie przekracza pojedynczych
>> kilowatów rozłożonych na sporą powierzchnię anteny
>
> (ciap)
>
> Przypominam, że istniały jeszcze radiolinie (ZTCW nam nie wolno było używać,
> tylko Ruskim)
> "poza/pnad-horyzontalne"

Pojedyncze kilowaty na parometrowej antenie - nadal nie należy się
podniecać wartością EIRP tylko spokojnie policzyc gęstość mocy w
apreturze anteny - dalej większa nie będzie. Do upieczenia owcy nadal
jakby mało.
A zasada działania takich radiolinii to rozpraszanie sygnału na
fluktuacjach atmosfery - jak przyładować trochę mocy to za choryzontem
idzie usłyszeć rozproszony w atmosferze sygnał.

--
Darek