> > itd, itd. Otworek, nieotworek, kolory, niekolory, symbolizmu powódź,
> > błądzenia po peryferiach technik, poszukiwania tajnych korytarzy w
> > smoczej jamie żeby tylko się samookreślić inaczej niż sąsiad, żeby tylko
> > być zauważonym.
> > Sam tak robiłem, fajna zabawa, ale nic więcej.
>
> A co ja uparcie powtarzam od początku mojego udzielania się na
> niusach? :-> Właśnie to. Że portret z butem na głowie czy z nosem w
> dupie, to nie jest sztuka; więcej - to nawet nie jest fotografia. To
> jest pierdolec :-)

Musisz napisać definicję fotografii i sztuki:)


> Nie krytykuję Twojej modelki, jej póz czy min, ale neguję zastosowaną
> "technikę" - paskudną obróbkę komputerową, w najgorszym guście, rodem
> właśnie z krytykowanych przez Ciebie serwisów ;-> A te cienie pod
> ramkami, to już poniżej krytyki :( Estetyka dresiarza...

tak przy okazji, myślę podobnie jak Czarek w tym wypadku. Wiem jednak, że jest
możliwe przestawienie małego guziczka i zrobienie z tego badziewia dzieła
sztuki. Tylko ten guzik jest wybitnie mały i raczej się go nie znajdzie.


> Zgodzę się, że fotografia dla Ciebie się skończyła; ale tylko dlatego,
> że Ty dobrnąłeś do kresu swoich możliwości, a nie dlatego, że
> fotografia zdechła. Fotografia nadal żyje i ma się doskonale, pisałem.

To prawda. Ale to życie obiawia się czasem i pochodzi od niewielu osób na
świecie. Reszta to truposz próbujący wstać.


> Tylko, że patrzysz nie tam, gdzie trzeba. Media zalewają Cię estetyką
> NG czy Martina Parra, a nie widzisz, że istnieje i tworzy chociażby
> John Sexton. Być może, dla Ciebie to nie jest fotografia:
> http://www.johnsexton.com/images/REC_cover_shadow_72
_380s.jpg
> i zgodzę się, w telewizorze to nie jest fotografia. Ale wystarczy
> wziąć do ręki jego album, że o oryginałach nie wspomnę (bo nie
> widziałem :->) i słowo "fotografia" nabiera zupełnie nowego znaczenia.

Powinieneś zająć się kolekcjonowaniem srebra;)


> Reasumując, bo i tak nikt już tego nie czyta - powiem Ci to, co już
> kiedyś komuś powiedziałem: Twój kres możliwości, to nie kres
> fotografii, to jej początek. To nawet nie przedszkole, to żłobek
> fotograficzny. Punkt wyjścia, port, z którego można wypłynąć na
> oceany. Albo do końca życia chlać w portowej knajpie.

O jezu! Twoje teorie maja to do siebie, że są zupełnie niepraktyczne. Sądzę,
że twórcy wybitni mają świadomość swojej małości jak żaden z ich odbiorców.


> Wybór należy do Ciebie ;-)

A do ameryki juz dopłynąłeś;)


> Tamtemu pomogło.

Uzbierał pół kilo platyny?:)


pozdrawiam
marek

--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl