Jaki waszym zdaniem jest najlepszy sposób na zamontowanie urządzenia,
wchodzącego w skład instalacji 230V? Mowa o prostym systemie automatyki,
na który będą się składały następujące bloki:

1) Stabilizowany, transformatorowy zasilacz 5V.
2) Część cyfrowa złożona z ATmegi, interfejsu Ethernet i paru innych
elementów.
3) Część wykonawcza - zespół triaków wyzwalanych optotriakami.
4) Wejścia - kilka pinów GPIO podłączonych przez transoptory do
włączników, jakiejś czujki PIR itp.

Początkowo myślałem o zabudowaniu tego wszystkiego wewnątrz jakiejś
większej obudowy z tworzywa, przykręcanej do ściany, którą umieściłbym w
metalowej skrzynce.

Teraz jednak zastanawiam się nad inną koncepcją: metalowa skrzynka
zostaje, ale wewnątrz instaluję kilka kawałków szyny DIN, a układ dzielę
na kilka bloków funkcyjnych, zamkniętych w osobnych obudowach:
1) Zasilacz i triaki w jednej obudowie. Od góry zaciski do podłączenia
zasilania i oświetlenia. Od dołu wyjście zasilacza 5V i gniazdko na
podłączenie taśmy z sygnałami od GPIO części sterującej.
2) Część sterująca w osobnej obudowie. Na zewnątrz wyprowadzone sygnały
GPIO, LAN, ISP, RS232, wejścia uniwersalne (włączniki światła, PIR),
złącze zasilania i ewentualnie parę innych rzeczy.

Obydwie części połączone kawałkiem tasiemki (GPIO) oraz kablem zasilającym.

Niewątpliwą zaletą takiego rozwiązania jest łatwość rozbudowy. W razie
zmiany koncepcji wystarczy wymienić sterownik, a część wykonawcza
pozostaje ta sama. Tylko czy niczego nie przeoczyłem? Czy z punktu
widzenia bezpieczeństwa i niezawodności takie rozwiązanie będzie
odpowiednie? Może w ogóle bezpieczniej będzie umieścić elektronikę
pracującą na niskich napięciach w innej obudowie niż elementy
przełączające napięcie sieciowe?