W dniu 2016-03-06 o 16:48, Jarosław Sokołowski pisze:

> Z naciskiem na "co tam było", bo na pewno nie był to "sok malinowy".
> Najwyżej syrop, robiony na gorąco i na słodko z wykorzystaniem osmozy.
> I w kręgach zbliżonych do moich babć nazywano to własnie syropem.
> Przepisy UE podzielają babcine poglądy -- w ich myśl "sokiem" można
> nazywać tylko coś wyciśniętego ze świeżych owoców, bez dodatku wody.
> Taki sok malinowy istnieje, ale ani się nie nadaje do niczego, ani
> nie jest trwały. Taka tam różowa woda. Babciny syrop też by się słabo
> dziś sprzedawał -- był mętny, a nade wszystko kolor miał blady i wciąż
> jeszcze blednący z czasem. Nikt czegoś takiego dzisiaj nie kupi.

Co do soku to się zgodzę, ale syrop? Jakoś nie przypominam sobie ani
tego, żeby był mętny, ani żeby był blady. Fakt, nie był robiony przez
babcię tylko mamę, ale po roku wciąż miał piękny kolor. Może kwestia
użytej technologii... Każdy ma jakieś swoje metody. Jakiś czas temu
kupiłem na stoisku ze "zdrową żywnością" jakiś taki syrop, co skład miał
bardzo przyzwoity (chyba nawet bez aronii) - zdaje się że był tam po
prostu syrop malinowy. Teraz już nie pamiętam, stwierdziłem że trzeba
spróbować. Tanie to nie było, smak może nie taki dokładnie, jak ten
"robiony", ale zdecydowanie różnił się od tego z aromatem. Czuć było
maliny. I w zapachu, i w smaku.

Pozdrawiam

DD