Użytkownik "Jarosław Sokołowski" <j...@l...waw.pl> napisał w wiadomości
news:slrnof7lk8.ol.jaros@falcon.lasek.waw.pl...
>> Jarku, chlor, jeśli będzie, to TEŻ. Jakby nie było wodoru, to by mi
>> nie odbiło tłoczka w strzykawce, do której zebrałem trochę bąbelków
>> z elektrolizy.
>
> Wodór też. Z tej samej dziecięcej empirii wiem, że czysty wodór po

No właśnie, pojawi się. W sumie podyskutować, skąd konkretnie i ile.
No, bo jak tlen się odpina od wody...?

> podpaleniu w odwróconej wylotem do dołu próbówce, spala się łagodnym
> niebieskim płomieniem. Ale jeśli w próbówce był też tlen z tej samej
> elektrolizy, lub choćby powietrze -- wtedy gwizdnie (w tonacji
> określonej wysokością próbówki).

Ano właśnie. Ja podejrzewam, że naszło go już z elektrolizy.

>
>> Poza tym, i tak wodór (przypalane lekko pykają), od którego odpięto
>> elektrolizą tlen, musi się gdzieś podziać, więc raczej uleci wolny
>> z roztworu, jako najlżejszy i najcieplejszy z pierwiastków,
>
> Uleci przy elektrolizie wody *lekko* czymś zakwaszonej.

A jeśli jej nie zakwasimy, ale tlen odbierzemy...?

>
>> nie sądzę, żeby przycupnął na brzegu naczynia i wołał za tlenem
>> "wróć do mnie".
>
> Sodówa mu do głowy uderzy.

Ja tu moze i spekuluję, ale jeśli np. woda, to 6, tlen to 2, a wodór 4
(mniejsza o wartość, chodzi mi o juakby to rzec... ustalenie punktu do
dajszego rozważania.
I teraz, mając tlen+wodór=woda, mamy 2+4=6, przekształcając wzór, mając
6-2=4, czyli, jakbyś się nie obrócił, dupa zawsze z tyłu, czyli
woda-tlen=wodór, nie chce mi wyjść inaczej. Skoro chlor ulata, skoro tlen
ulata, zostają Sód i Wodór, no, matma nijak nie chce pokazać inaczej. Z czym
ma się związać, skoro bez zakwaszenia nie ma być mu dane ulecieć?

>
>> A jakoś mi nie wiadomo o tym, aby u robiących np. trawienie
>> elektrolityczne płytek w roztworze soli, powolne, ale działa,
>
> To kolejne wspomnienie dzieciństwa. I zapamiętany wniosek, sprzeczny
> ze stwierdzeniem "ale działa". Bo jak można elektrolitycznie
> wytrawic płytkę obwodu drukowanego? Wytrawia się wokół punktu
> przyłączenia prądu, a potem kicha.

Ano, a jednak, kilka płytek tak... zaraz... jak to się nieładnie mówi...
"wyruchałem", kwestia prądu użytego i zabezpieczenia przyłącza. Przewód
dolutowany w rogu, bryźnięty lakierem, coby zasłonić od roztworu i jadziem.
Wtedy nie miałem nic, poza badziewiastymi bateriami 3R12, które lubiły
szybko tracić energię. BTW. Nie znalazłem obrazka... ale opiszę... Kto
pamięta taką sztuczkę - bateria płaska, gumka-recepturka, żarówka 3.5V i to
wszystko, aby mieć działającą latarkę? Za czasów mojej podstawówki, bardzo
często dzieciarnia łaziła z takim czymś - trzeba tylko było zdjąć "plombę",
gumką zamocować żarówkę na krótszej, plusowej blaszce, dosunąć odpowiednio
żarówkę, odgiąć długą blaszkę, by sprężynowała i... lekko dociskając ją
potem, dotykało się nią spodu żarówki i latarka świeciła...

>> Yy... sód, uwolniony od chloru? To nie jest przypadkiem to:
>> 2*Na + 2*H2O = 2*NaOH + H2? Więc i tak wodór się pojawi.
>
> No, coś takiego. Z tym że wodór w takich ilościach trudno poza
> próbówką zaobserwoawć, a chlor, to co innego. Dodam jeszcze,

No, jeśli chodzi o ilość, to nie zamierzam się sprzeczać, tylko po prostu,
jak zrobimy odejmowanie woda-tlen, to wynikiem równania musi być wodór, nie
ma mocnych. Podobnie sól-chlor=sód, a to też raczej spokojnie nie czeka na
rozwój wydarzeń.

> że stosowałem elektrody metalowe, więc przy elektrolizie mocno
> osolonej wody robiły się gęste kolorowe zupy wodorotlenkó tych
> metali i czort wie czego.

Nie spodziewałbym się inaczej, skoro masz dostarczoną energię, ruch jonów,
muszą one wędrować - i takie paciaje wcale mnie nie dziwiły, najwyżej trzeba
było palce później trochę doszorować.

>
>> BTW. Wiedziałeś, że taka rtęć jest zaliczana do metali szlachetnych?
>
> U Mendelejewa załatwiła sobie nobilitację po sąsiedzku. Nawet ją
> czasem "żywym srebrem" nazywają.

Stąd i jej łacińska nazwa - Hydrargyrum.

>
>> To jak, idziemy robić ludziom baseny, metodą gospodarczą? :))
>> Chlorem z elektrolizy :))
>
> Przecież w ten właśnie sposób przemysłowo wytwarza się ten gaz
> (nie, nie ja ten proces wymyśłiłem w dzieciństwie).

Że przemysłowo? Ale czemuż nie? :) Tylko miałem bardziej na myśli robienie
procesu na miejscu, kojarzysz serial "Święta wojna"? Bercik (zdrobniale od
Hubert), mojego psa o imieniu Ercik często tak mylono, był, jak wiecie, w
gorącej wodzie kąpany, chciał robić biznesy, coś tam usłyszał, coś mu
zabrzęczało i już jechał z produkcją, nie zwracawszy uwagi, że tam było
trzeba czegoś jeszcze, kasiory mu się zachciewało. Otóż, tak bardziej żartem
(ale skoro zgrało sie z rzeczywistością, to i może jeszcze lepiej),
myślałem, zakupić partię soli drogowej, akumulator do elektrolizy (Bercik
pewnie wyciągnął go z auta szwagra (grał go nieżyjący już Józef Polok,
imienia postaci nie pomnę, Ernest chyba...), założyć firmę obsługi basenów i
już, na miejscu ludziom wodę chlorować, co w wykonaniu Bercika wyglądało,
jak robienie jacuzzi poprzez obfite pierdzenie w wannie z wodą.
Żart się udał, bo zahaczył o realne czynności :)

--
I śmiech niekiedy może być nauką,
Kiedy się z przywar, nie z osób natrząsa(...)
Szanujmy mądrych, przykładnych, chwalebnych,
Śmiejmy się z głupich, choć i przewielebnych.
(C) bp. Ignacy Krasicki "Monachomachia V"