W dniu 2017-04-18 o 12:10, J.F. pisze:
> Dnia Tue, 18 Apr 2017 11:20:22 +0200, Paweł Pawłowicz napisał(a):
>> W dniu 2017-04-18 o 02:54, HF5BS pisze:
>>> Tyle, że ja o tej rtęci, to tak bajdełej, a nie do tego układu. Zresztą,
>>> rtęć też nie da rady cały czas amalgamować sodu.
>>
>> Tak. Ściślej: amalgamat staje się ciałem stałym i traci użyteczność dla
>> technologii elektrolizy.
>
> Z tego co Sekowski pisal, to jeszcze plynny zaczyna reagowac z woda.

Technologia elektrolizy NaCl wygląda tak, ze w elektrolizerze sód
rozpuszcza się w rtęci a chlor wydziela się w postaci gazu. Chlor zwykle
jest skraplany i transportowany jako ciecz (jako wrocławianin z
pewnością widziałeś cysterny z ciekłym chlorem jadące z Brzegu Dolnego).
Amalgamat jest pompowany do reaktora w którym jest mieszany z wodą.
Powstający NaOH możesz kupić jako Kreta i wykorzystać do wywoływania
płytek (aby był związek z elektroniką). Z drugim produktem, wodorem,
jest pewien kłopot. Jest go trochę za dużo, aby go sensownie sprzedać, a
spalanie wodoru w celach energetycznych nie jest wcale takie sympatyczne.
Tak nawiasem mówiąc, moc instalacji w fabryce, o której wspominałem,
wynosi 60MW. Zadanie: policz prąd przy napięciu 4.5V. W praktyce, możesz
chodzić po hali i wybadywać linie sił pola, kluczem francuskim.

>> Tu się trochę pogubiłem :-)
>> Sprawa wygląda tak: w elektrolizerze kationy wędrują do ujemnie
>> naładowanej katody ( stąd nazwa: kationy wędrują do katody. W sąsiednim
>> poście komentarz, jakie kłopoty to wywołuje), a aniony do dodatniej
>> anody. Tam się rozładowuje ten kation/anion, który ma najniższy (co do
>> wartości bezwzględnej) potencjał wydzielania.
>
> Zeby to takie proste bylo.
> Kiedys czytalem o elektrolizie wolframu ... z roztworu wolframianow.

Nothing is simple.
No to, znowu aby był związek z elektroniką. Do trawienia płytek używamy
roztworu FeCl3. Mówi się, że kation Fe+3 reaguje z miedzią redukując się
do Fe+2. Ale siarczan żelaza (III) nie działa. Więc jak to jest naprawdę?

P.P.