> Kilka uwag.
>
> 1. Obliczanie zbiornikow cisnieniowych oraz wymiennikow cieplnych odbywa sie
> od lat przy pomocy komputerowych programow.
> Dla przykladu propagandowa reklamowka popularnego programu "Compress"
>
> http://www.youtube.com/watch?v=2una86cpZPo&feature=r
elated
>
> Program obliczy doslownie wszystko, wlaczajac w to grubosco scianek kroccow,
> ilosc srub i srednice, dobierze uszczelki, i policzy pokrywy.
> Oprocz tego przeprowadzi obliczenia spoin, obliczenia od obciazen rurociagow
> (WRC 107 i WRC 297), wiatrem, sniegiem, obliczenia sejsmiczne a nawet
> obliczy naprezenia podczas transportowania zbiornika, a na koncu przepowadzi
> FEA (finite anlysis) oraz wyda wykonawcze rysunki techniczne zbiornika w dwu
> lub trzech wymiarach.
>
> 2. Podczas badan hydrostatycznych wykonawca dostarcza pokrywy kroccow
> (oprocz pokrywy wlazu) z magazynu. Tylko pokrywa wlazu sraz z uszlka i
> srubami bedzie dostaczona klientowi, reszta pokryw, uszczelek i srub
> pozostaje u wykonawcy. Pozakonczeniu badan hydrostatycznych wykonawca musi
> wymienic sruby i uszczelki wlazu na nowe, gdyz te co zostaly uzyte podczas
> badan hydrostatycznych ulegly znieksztalceniom
>
> 3. Krociec dobiera sie jako standard (od ASME 150 do ASME 2500 lub
> odpowiednik PN20 do PN 250), rowniez dobiera sie standardowa uszczelke wg
> ASME B16.5 lub B16.47 wsraz ze standardowymy srednicami i dlugosciami srub
> oraz grubosc pokryw.
>
> Alec.

Ad.1 FEA, ale chyba wyłącznie osłabienia otworem (albo jak kto woli
wzmocnienia króćcem). Chyba, że PV Elite, Compress, tak dalece już
udoskonalili swoje produkty, że cały zbiornik można liczyć FEA ( w co wątpie).
Co do gotowych rysunków. Gdyby te rysunki miałby być odbierane przez polski
UDT, lub jak kto woli UDT-CERT to proszę uwierzyć, że mogę liczyć się od razu
ze zwrotem dokumentacji. Rysunki może są ok, ale do dalszej obróbki w
Inventorze, albo innym systemie 3D, albo jako model do liczenia MES.
Przynajmniej tak było jeszcze kilka lat temu. Teraz nie wiem jak zaawansowane
są te programu. Ja używam prymitywnego VVD, ale wiem jak "ogłupiające" jest
korzystanie z tych programów. Dlatego jestem zwolennikiem śledzenia wzorów
(czyli mathcad) lub studiowania norm, a nie "tempego" wpisywania wartości w
puste pola programu.

Ad2. Wszystko się zgadza, ale to tylko świadczy o tym, że ktoś musi jednak
policzyć te pokrywki i śruby... Bo jaką mamy pewność, że przy badaniu
hydrostatycznym, pneumatycznym (a ostatnio nawet zdarzyło mi się widzieć
badanie helem) warunki naciągów będą wystarczające dla zapewnienia
szczelności, oraz czy dla ciśnienia próby, śruby te nie ulegną
uplastycznieniu? Co do wymiany śrub i uszczelki po próbie to też mam mieszane
uczucia. Bo jak to się ma do śrub jak np. superbolt, których cena nie jest
niska? Czy też się je wymienia po próbie? Czy może bierze się inne śruby?
Jeśli bierzemy inne śruby na próbę (materiał itd.) to też musimy przeliczyć...
Tak więc chcąc podsumować: tak czy inaczej ktoś
musi przeliczyć te śruby, kołnierz, pokrywę... I to tylko dowodzi, że liczenie
aparatu nie kończy się na kołnierzu. Bo jeśli nie to po co Cesarr, PVElite,
VVD liczy MAWP dla kołnierzy i śrub? Żeby było?

Ad3. No dobiera się, dobiera, ale co to ma do tego, że śruby nie należą do
obliczeń inżyniera od zbiornika... Tak czy inaczej, nawet jak dobiorę kołnierz
to go muszę sprawdzić. Bo wystarczy, że parametry m i y uszczelki ulegną
zmianie i naciągi też się zmienią. Oprócz tego obciążenie kołnierza siłą
naciągu zależy od materiału śrub. Dobór tego typu elementów bez odpowiednich
obliczeń nie może być dokonany dla odpowiedzialnych elementów aparatury.
Zresztą nie ma co nad tym się rozpisywać. UDT-CERT jako jednostka notyfikowana
wymaga, aby na rys. złożeniowym znajdowała się tabela króćców, wraz momentami
naciągów śrub. A obliczenia mają dotyczyć wszystkiego co znajduje się na
rysunku złożeniowym.

Oprócz tego trzeba zaznaczyć, że nie da się obliczyć wytrzymałości kołnierza,
bez obliczeń wytrzymałości śrub... NIe chcę tu wzorami rzucać, ale dla metod
jak Taylor Forge nie można inaczej obliczyć kołnierza.

Co do materiału uszczelki i jej parametrów obliczeniowych... Teraz każdy
producent wprowadza parametry y i m uszczelek. Nigdy bym nie skorzystał z
tabel zawartych w ASME, ani PN-EN 13445-3 (ta sama co w ASME). Chyba, że na
niskie ciśnienia, lub gdy nie ma znaczenia szczelność połączenia. O tym
jak wyznaczyli te parametry Rossheim i Markl można poczytać w literaturze...
Nawet w "Bulletin 502" jest napisane, że wartości y i m dla uszcselek zawarte
w ASME nie dają podstaw projektowych szczelnego połączenia.

No i zrobiło się OT. MIało być o śrubach, a staramy się udowodnić jeden
drugiemu, do kogo obowiązków należy liczenie kołnierza i śrub. NIe wiem jak to
jest na zachodzie (Niemcy, USA). Ale czasem dostaję do ręki obliczenia robione
przez jakiegoś hindusa z firmy z USA. Nie wiem czy ja miałem takiego pecha,
czy tak rzeczywiście jest, ale obliczenia te były robione chaotycznie, bez
podania źródła, numeru wzoru, a dla nietypowych elementów obliczenia były tak
naciągnięte, żeby tylko pasowały pod jakikolwiek algorytm. Można było boki
zrywać z tych iggnorantów... Wydaje mi się, że to wszystko zależy od kraju :)

--
Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/