Awarie w samochodach to czasami niezłe zagadki.
Ostatnio miałem taką:

Pacjent to Opel Vectra 3.2, wolnossąca benzyna.
Dotychczas sprawna, eksploatowana normalnie.

Raz na jakiś czas (z powoli rosnącą częstotliwością bo kiedyś raz na 2
tygodnie, potem już kilka razy w tygodniu) pojawiły się problemy z
uruchamianiem samochodu.
Rozrusznik kręcił dziarsko, silnik jednak nie zapalał.
Nie miało to związku z porą dnia (czyli zdarzało się i 15 minut po jeździe
i rano po całej nocy stania).
Poza problemami z rozruchem osiągi i zużycia paliwa w normie.

W 90% przypadków silnik od razu odpalał, ale jak się "uparł" to kręcić
można było naprawdę długo - kilkanaście, czasami kilkadziesiąt prób dość
długiego kręcenia i w końcu odpalał.
Nawet na tym rozruszniku można było na biegu jeździć po parkingu, a nawet
wjechać na lawete (ale przestawianie auta nie pomagało).

Komputer diagnostyczny (taki oplowski) nie pokazywał nic - czasami po
dłuższym kręceniu łapał jakieś pojedyncze losowe błędy w różnych modułach
samochodu.
Nawet udało mi się mieć podłączony komputer podczas nieudanych prób
odpalenia - parametry w normie (w trakcie kręcenia rozrusznikiem
wyprzedzenie zapłonu było prawidłowe, czasy otwarcia wtryskiwaczy
prawidłowe, napięcie akumulatora 10.5V, obroty 200-250rpm, immobiliser ok
itd.).

Zmierzyłem też manometrem ciśnienie paliwa na listwie - w normie.
Po dłuższym kręceniu z wydechu śmierdziało paliwem.

Okazało się że za każdym razem jak samochód nie chce odpalić rozrusznikiem,
to nie ma problemów z uruchomieniem go na pych.
Do tego stopnia że kilka razy robiłem ten pych rozrusznikiem (tzn.
rozpędzałem samochód za pomocą rozrusznika, a potem redukcja i puszczając
sprzęgło uruchamiałem silnik).

Jak wpadłem na ten pomysł uruchamiania auta, to już wymyślłem co było
przyczyną :-)
Kto zgadnie?