> ... pies ten dostawał puszkowe, jak się spierdział, to trzeba było na
> wyścigi otwierać okno. Ale jak dostawał to, co mój pies, to jego bąki
> stały się niemal bezwonne. I smród-prut wracał, gdy pies znów dostał
> puszkowe...

a nie pomyślałeś, ze to może być kwestia Waszej wykształconej tolerancji na
"wyziewy" z Waszego żarcia?
może po prostu jesteście na to juz uodpornieni, przyzwyczajeni ...

tak, jak mówi stare przysłowie "polaczków": sukces jest jak bąk - własny nie
śmierdzi...
;-)

q