Pan Mario napisał:

>>> Robiłem urządzenia sterowane przez LPT. Badałem pod tym kątem płyty
>>> główne. Nie jesteś w stanie ustawić żeby linie LPT ustawiały konkretny
>>> stan (LO czy HI)podczas straty BIOSA czy później systemu.
>>
>> Póki chodzi o *linie*, a nie *linię*, to nie ma problemu. Jeśli wszystkie
>> zachowaują się jednako (mają w czasie startu taki sam stan -- LO albo HI),
>> to traktuje się jedną z nich jako punkt odniesienia i po kłopocie.
>
> Co powoduje że układ już nie składa się z dwóch oporników, tranzystora
> i przekaźnika.

A taki był warunek, czy choćby priorytet? Zamiast między masę i linię,
wpinamy się między dwie linie -- i wszystko gra. Jak pojawi się problem
z obciążalnością, to najwyżej będą potrzebne dwa tranzystory i dwa
oporniki. Albo transoptor. Albo bógwico -- w każdym razie i tanie,
i łatwe w zrozumieniu, a więc bezpieczne. Tu chodzi nie o te kilka
groszy, tylko o nieporadność wielu ze współczesnych konstruktorów.
"Raz mam osiem jedynek, innum razem osiem zer -- co robić, Droga
Redakcjo?" -- Myśleć.

>>> Zdecydowałem się na sterowanie "krytycznych" linii wyjściowych na PCF8574
>>> (zawsze na HI po restarcie) a LPT służył jako interfejs i2c dla PCF.
>>> Ale na długą metę stosowanie LPT było bez sensu i przeszedłem na USB.
>>
>> Bardzo słusznie. Ja bym nawet nie wchodził w żadne i2c -- rązwiązania
>> na LPT mają sens tylko przy bezpośrednim sterowaniu urządzeń z linii.
>
> Nie mają sensu bo nie dają przewidywalnych stanów.

Jak nie dają, skoro dają? Drukarki drukują. I nawet daje się przewidzieć
co wydrukują.

--
Jarek