On 18/07/2013 14:50, A.L. wrote:
> On Thu, 18 Jul 2013 04:16:46 +0100, Andrzej Jarzabek
> <a...@g...com> wrote:
>
>> "W umowie nic nie ma, że ma logować błędne NIP-y. Możemy to zrobić jako
>> change request, za dwa tygodnie przygotujemy aneks do umowy"
>> Aneks za dwa tygodnie może opiewać na kwotę 100 tysięcy dolarów, plus
>> trzeba zaangażować dział prawny, procurement i co tam jeszcze.
>
> Drogi Kolego, kolega chce mnie pzrekonac do czego?...

Że tego typu umowy mogą być bardzo niekorzystne dla klienta. Że rzekoma
zaleta fixed time fixed scope że niby wiemy co i kiedy dostaniemy i
wiemy ile zapłacimy to miraż. W rzeczywistości klient nie wie kiedy
dostanie to, czego chce ani ile to będzie kosztować, jedynie tyle, że na
pewno nie będzie to taniej niż opiewa umowa.

Kolega miał tezę, że poważni klienci zawsze zawierają umów time and
materials, bo nikt nie zamiawia systemu nie wiedząc wcześniej ile
zapłaci i kiedy dostanie. Otóż chcę kolegę przekonać, że część klientów
zdaje sobie sprawę, że z fixed time, fixed scope również tego nie
wiedzą. Dość spora grupa też uważa, że time and materials i Agile
pozwoli zrobić to taniej, da rezultat bardzej odpowiadający potrzebom,
oraz ograniczy wiele rodzajów ryzyka.

> Nie neguje ze sa dziedziny gdzie Aglie sie sparwdza doskonale, gdzie
> siedzi sie z klientem przy jednym ekranie, nie robi sie zadnych
> planow, umow i aneksow i gdzie zadna ze stron nie wie o co chodzi.
> Ale to dla mnie jak bajki o elftch i trollach

W branży finansowej się sprawdza, akurat wiem jak jest z software house
robiącym oprogramowanie dla banków inwestycyjnych, gdzie w tym samym
business unit są projekty agile i nie-agile. Plany, umowy i aneksy jak
najbardziej są, nikt (w develomencie) nie siedzi z klientem przy jednym
ekranie, ale Agile nie tylko daje się stosować, ale też daje lepsze
rezultaty niż tradycyjne metody.