> > Gdybym potwierdził, że Adams to kicz?:)
>
> Jakbyś chciał to byś dowiódł ;-)

:) Mógłbym co najwyżej przekonać siebie lub kogoś ale nie dowiódłbym. Moge
jedynie powiedzieć jakie sa moje odczucia. Że np. Janko to kicz. Ale jaki
dowód mogę na to znaleźć? To samo na odwrót. Jesli ktoś upiera się, że coś nie
jest kiczem również robi to jakby "na własną odpowiedzialność". Nikt
nie "ujął" się za Adamsem a parę osób "ujęło" się za Adamem. Czy potrafisz
powiedzieć dlaczego tak się stało? Gdzie jest kryterium?


> > Myślę że nie musiałbyś wiele walczyć,
> > nawet sam ze sobą, aby taka myśl przmknęła Ci przez głowę. Po pierwsze
odbiór
> > kiczu jest wysoce subiektywny co oznacza, że jego odbiór może bardzo łatwo
> > ulegać zmianom. Spójrz na pierwszą lepszą rzecz i pomyśl "to jest kicz" a
> > potem drugi raz z odwrotną myślą. Możesz nawet pomyśleć "to jest dzieło
> > sztuki". Takie doświadczenie pokazuje jak łatwo ulegamy określonym
sugestiom.
>
> Ja patrzę na to trochę inaczej, bardziej liniowo.
> Jestem w stanie zachwycać się różnymi rzeczami, widząc je po raz
> pierwszy. Jeśli widzę coś wtórnego, zauważę regularność, zrozumiem
> metodę, to pomimo, że inni jeszcze reagują entuzjastycznie, u mnie wpada
> to do kategorii kiczu. Albo co najwyżej rzemiosła. Stąd Twoja uwaga o
> braku zarówno przełomu, jak i talentu u Adamsa dała mi do myślenia.
> Fajnie obalać mistrzów! :-)

A tak, mam podobnie chociaz nie nazywam tego kiczem. O kiczu cały czas mówię w
sensie odczuć i ich subiektywego charakteru. Ty teraz przeszedłeś na rozum i
odbiór dzieła za pomocą wielu czynników, w tym wiedzy. I zgadzam się w tym
momencie. Rówież dopuki nie znajdę metody jest dobrze. Jeśli ją znajdę wiem,
trafiłem na gówno:) Problem pojawia się kiedy zaczynasz dostrzegać, że tak
jest ze wszystkim... albo gdy chociażby zaczynasz podejrzewać, że tak moze być
ze wszystkim. Większość rzeczy (w sztuce) da się jednak wyjaśnić, szczególnie
w momencie kiedy jesteś twórcą. Dlatego drążyłęm w zdjęciach Janka. Autor w
końcu wie najlepiej. Teraz, idac dalej, wydaje mi się, że twórca rozumiejący
co robi, jest w niezbyt wesołej sytuacji... cierpi chyba:) Dzieje się tak bo
rozumiejąc swój twór ma świadomość jego banalności (nie prostactwa, ale pewnie
Adam użył tylko słowa). Jednocześnie rozumiejąc i cierpiąc:).. trzeba się
jakoś próbować z tego wyplątać więc idziesz dalej, głębiej... itd. I ta wiedza
mnie interesowała:)

No. Sztuka jednak jest w stanie człowieka zaskoczyć i w tym cala nadzieja
Puscilem kiedy na grupe takie cos:
http://www.colinpantall.com/
Totalna prostota. Jak przy Adamsie pisalem o wydmuszce to tu mam wrazenie, ze
patrze na samo jadro... W moich oczach wszystko przy tym wysiada. Klasyfikujac
portret stawiam Collina Pantalla na szczycie. Reszta to drewno i 2+2=4. Nawet
mniej wjęcej wczówając metodę mam podziw dla niego.

To tak apropo dzielenia się wrażeniami:)


> > No i pewnie nikt, poza Tobą, nie zareagował bo ludzi to nudzi. I mają
rację bo
> > to jest nudne. O ile ciekawsze jest w tym momencie roztrząsanie nad
> > konstrukcyjnymi nowinkami sprzetu lub określonymi jakościami. To one mają
> > bezpośredni przekład na to co dzisiaj powstaje. Jest świerze i ożywcze.
Pewnie
> > szybko zostanie przetrawione i wyplute ale co z tego. Świat pędzi i zawsze
> > rozsądniej jest pedzić z nim, albo przynajmniej mieć takie wrażenie.
>
> Te kamyczki nowych metod i narzędzi też tworzą fundament. A przynajmniej
> punkt odniesienia (podparcia?).

Pytanie jaka jest tego świadomość.

marek

--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl