> marek augustynski pisze:
> > Dyskusja na temat smaku. Generalnie mi chodzi o swiadomosc koloru. Kolor u
> > Janka ma, jak to odbieram, na celu uwydatnienie tekstury i uczynienie jej
> > bardziej "dotykalna"... te wszystkie warunki atmosferyczne, mokroblotne
> > chlastanie widza po oczach. Udaje mu sie niejednokrotnie ale zbyt losowo
by
> > uzanć to za swiadome. Robi sie kicz czesto.. jak zawsze ze strojem Dody;)
> > Dopuki Doda nie opanuje, wątpie ze kiedys to zrobi, swojego wyglądu doputy
> > bedzie postacia komiczno-tragiczna i bez wyrazu w gruncie rzeczy.
>
> Fajna ta analiza jest, ale chyba zachodzi pewna rozbieżność między tym,
> co jest odczuwane, a co ja czuję.

A calkiem mozlie. Dlatego mozemy rozmawiac co nie znaczy że warto;)


> Większość traktuje fotografię serio:
> przeglądają katalogi, chodzą po sklepach, czytają i kupują, składają,
> moszczą to w torbie, planują, by w końcu dokonać aktu pstryknięcia,
> które zresztą procesu nie kończy. Potem jest post-proces jakby go nie
> nazwać, wreszcie akcja i reakcja czyli ekspozycja, krytyka, obrona i
> wyciąganie wniosków.

Nie interesuje mnie większosc


> U mnie natomiast cała fotografia niekomercyjna jest rysowaniem bazgrołów
> długopisem po serwetkach, z lekka półświadomie, przy rozmowach przy
> piwie. Tak sobie chadzam i pstrykam, czymś lekkim, przewidywalnym i przy
> okazji. A potem, w dwie minutki suwaczkami dorabiam do tego
> ''nastrojek'' (jednakże nie randomizowany, a planowany jeszcze w chwili
> pstryknięcia), będący próbą podzielenia się prostym uczuciem szczęścia z
> obcowania z pierwocinami ziemi. I jak do serwetek, nie czuję jakowegoś
> przywiązania do swych ''dzieł'' czy wyższej siły natchnionej. Dziś jedna
> serwetka, jutro następna... Ot i cała filozofia.

Zbywasz mnie?:)


> A co do szopa - to narzędzie nie jest skomplikowane. Po jakimś czasie
> staje się jeszcze jedną ''ręką'' robiącą to, co akurat chcemy. No i sama
> wiedza oddziaływania barw i świateł na ludzi też jakąś tajemną nauką nie
> jest.
> Zupełnie inaczej jest z fotografią służebną (komercyjną). Wówczas z
> pełną premedytacją wystawiam wszystkie armaty lepu na przeciętne gusta,
> a wciąż mało mi wiedzy i często udaje mi się odkryć coś nowego.

Sprzecznosc. Niekomercyjnie photoshop jest prosty i jako druga raka, a
komercyjnie już nie i można go odkrywać? A nie lepiej byloby na odwrot?

Opieram swoje dociekania na takich wlasnie sprzecznosciach. Wczesniej nazwalem
je pitoleniem ale bardziej przypada mi do gustu eciepecie przy okazji
Walesowskich dyrdymal;)

pozdrawiam
marek

--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl