marek augustynski pisze:
> Dyskusja na temat smaku. Generalnie mi chodzi o swiadomosc koloru. Kolor u
> Janka ma, jak to odbieram, na celu uwydatnienie tekstury i uczynienie jej
> bardziej "dotykalna"... te wszystkie warunki atmosferyczne, mokroblotne
> chlastanie widza po oczach. Udaje mu sie niejednokrotnie ale zbyt losowo by
> uzanć to za swiadome. Robi sie kicz czesto.. jak zawsze ze strojem Dody;)
> Dopuki Doda nie opanuje, wątpie ze kiedys to zrobi, swojego wyglądu doputy
> bedzie postacia komiczno-tragiczna i bez wyrazu w gruncie rzeczy.

Fajna ta analiza jest, ale chyba zachodzi pewna rozbieżność między tym,
co jest odczuwane, a co ja czuję. Większość traktuje fotografię serio:
przeglądają katalogi, chodzą po sklepach, czytają i kupują, składają,
moszczą to w torbie, planują, by w końcu dokonać aktu pstryknięcia,
które zresztą procesu nie kończy. Potem jest post-proces jakby go nie
nazwać, wreszcie akcja i reakcja czyli ekspozycja, krytyka, obrona i
wyciąganie wniosków.
U mnie natomiast cała fotografia niekomercyjna jest rysowaniem bazgrołów
długopisem po serwetkach, z lekka półświadomie, przy rozmowach przy
piwie. Tak sobie chadzam i pstrykam, czymś lekkim, przewidywalnym i przy
okazji. A potem, w dwie minutki suwaczkami dorabiam do tego
''nastrojek'' (jednakże nie randomizowany, a planowany jeszcze w chwili
pstryknięcia), będący próbą podzielenia się prostym uczuciem szczęścia z
obcowania z pierwocinami ziemi. I jak do serwetek, nie czuję jakowegoś
przywiązania do swych ''dzieł'' czy wyższej siły natchnionej. Dziś jedna
serwetka, jutro następna... Ot i cała filozofia.

A co do szopa - to narzędzie nie jest skomplikowane. Po jakimś czasie
staje się jeszcze jedną ''ręką'' robiącą to, co akurat chcemy. No i sama
wiedza oddziaływania barw i świateł na ludzi też jakąś tajemną nauką nie
jest.

Zupełnie inaczej jest z fotografią służebną (komercyjną). Wówczas z
pełną premedytacją wystawiam wszystkie armaty lepu na przeciętne gusta,
a wciąż mało mi wiedzy i często udaje mi się odkryć coś nowego.

--
pozdrawia Adam
różne takie tam: www.smialek.prv.pl
/lubię ciszę i spokój; marzę o małym domku pomiędzy cmentarzem, a kostnicą/