Dnia 31.12.2012 slawek <s...@h...pl> napisał/a:
[...]
>> No chyba, że masz na przykład pracowac nad jakimś artykułem jadąc w
>> pociągu czy w autobusie - wtedy na pewno zwykła klawiatura i
>
> A po co mam pracować w pociągu/autobusie/samolocie? Oczywiście, są podobno
> tacy ludzie, co np. uważają że pracować trzeba 24/7 itd.

To też kwestia podejścia, niektórzy traktują pracę jako "zło
konieczne" i dzielą życie na pracę i "niepracę", ale można się też
zajmować zawodowo tym, co akurat uwielbia się robić, a wtedy nie ma
podziału. U mnie jest to mniej więcej po środku, część rzeczy robię
tylko dla kasy (gdyby mi nie płacili, to bym pewnych rzeczy nie tknął)
a część rzeczy robię z czystej pasji (daje mi to przyjemność i
robiłbym to nawet bez wynagrodzenia). To tak jak na przykład z
lataniem: są piloci zawodowi którzy z tego żyją, a są tez ludzie,
którzy płacą żeby latać - zajęcie samo w sobie jest neutralne, to
tylko my w głowie nadajemy im znaczenia typu hobby, pasja, obowiązek,
smutna konieczność itp.


>> że smartfon może zastąpić w 100% "normalny" komputer, ale w wielu
>> zastosowaniach już z powodzeniem może (a przynajmniej w moim przypadku)
>
> A w wielu nie może. I to nie tylko w moim przypadku. Wniosek? Brak ci
> argumentów.

To działa w dwie strony, są rzeczy, które znacznie wygodniej robi się
smartfonem (na przykład nawigacja samochodowa) niż "dużym"
komputerem. Nigdy nie twierdziłem, że smartfon jest do wszystkiego,
natomiast jest wiele rzeczy, które mi osobiście wygodniej robi się na
smartfonie niż na normalnym komputerze i jestem w stanie zrozumieć
dlaczego rynek smartfonów wypiera z niektórych dziedzin normalne komputery.

>> nikomu niczego narzucać, każdy używa czego chce. Osobiście uważam, że
>> zarówno sprzęt ma się dostosowywac do mnie jak i ja do sprzętu, ale to
>> kwestia indywidualnego podejścia.
>
> Co jest lepsze: mieć dobry sprzęt i od razu być kreatywnym - czy kupić byle
> co i trenować pół roku? Zwłaszcza jeżeli po pół roku i tak przegoni cię byle
> leszcz z porządnym sprzętem? Życie jest nie fair - nikt poważny nie będzie
> bawił się w rywalizowanie z tobą w "szybkim pisaniu na smartfonie".
> Zwłaszcza, jeżeli za cel ma napisanie kilkudziesięciu stron dokumentacji
> technicznej w ciągu paru dni, a nie imponowanie laskom.

Kilkudziesięciu stron dokumentacji może nie, ale gdy potrzebuję zrobić
na przykład prostą notatkę z pomysłu, który przyszedł mi do głowy (i
przy okazji podzielić się na przykład tą notatką z kims innym za
pomocą e-maila) albo zrobić posta na Facebooka/Google+ czy wysłać
komuś fotkę jakiejś rzeczy/dokumentu/miejsca, które mam akurat przed
sobą, to smartfon jest idealny (bo jest od razu gotowy do pracy, mały
i zawsze "pod ręką").

>> Tak się składa, że obecnie bardzo dużo muzyki (może niekoniecznie
>> koncertów fortepianowych) powstaje przy użyciu myszki, komputera i
>> tzw. klawiatur sterujących (bez mechanizmu młoteczkowego, strun
>
> Sorry, ale ja nie o kompozytorach i ciamkaniu muzyki do filmów 3D... ale o
> fortepianach. Jak nie wiesz co to jest fortepian (i konkursy im.
> Chopina/Szopena) - to zapytaj wujka Google.

A ja tylko piszę, że muzyka to nie tylko fortepiany. Przekonaj
takiego Vangelisa, że jego "gadżety" są do dupy :D Są też inne
konkursy myzuczne niż Chopina. Każdy ma swój gust i tyle, tak się
składa, że sam też gram na instrumentach klawiszowych (może
niekoniecznie tak, aby wystartować do konkursu w Dusznikach Zdroju
grając Chopina, ale swoje w studiu przesiedziałem :D) i fortepian
fortepianem, a elektronika elektroniką - jedno nie zastąpi drugiego i
nie można jednoznacznie stwierdzić które rozwiązanie jest "lepsze"
(każde jest zarówno lepsze jak i gorsze, kwestia kontekstu).

"Normalne" komputery mają swoje zalety i wady jak też i smartfony mają
swoje zalety i wady, tam gdzie smartfon ma przewagę nad normalnym
komputerem - używam smartfona, a tam gdzie normalny komputer ma
przewagę nad smartfonem - używam normalnego komputera i tyle. W chwili
obecnej "nie potrafiłbym zyć" zarówno bez jednego jak i drugiego (w
cudzysłowiu oczywiście, bo 25 lat temu nie miałem ani jednego ani
drugiego i... żyłem :D).