Użytkownik "R2r" <b...@m...net.pl> napisał w wiadomości
news:4c497bb9$0$19171$65785112@news.neostrada.pl...
>W dniu 2010-07-23 12:31, Gabriel 'wilk' pisze:
>>> Czyli nie prędkość ale jej gwałtowna zmiana...
>> Tu masz przyklad z dzisiejszego poranka na poparcie Twojej tezy o
>> naglej/gwaltownej zmianie V :-(
>> http://www.tvn24.pl/0,1666244,0,1,tragiczny-powrot-z
-wakacji,wiadomosc.html
> No dokładnie. Nie prędkość, ale przyspieszenia zabiły. W starciu z drzewem
> nawet najmocniejsze samochody przegrywają. Gdyby samochód poszedł w plener
> i wyhamował z tej samej prędkości w polu na kilkudziesięciu metrach skutki
> dla jadących nim mogły być zdecydowanie łagodniejsze. Kubica przed
> wypadkiem miał raczej znacznie większą prędkość niż Seat (?) ze zdjęcia,
> ale konstrukcja bolidu i toru pozwoliła na łagodniejsze wytracenie
> prędkości i w efekcie Robert po dwóch tygodniach mógł normalnie wrócić do
> pracy.
> Nota bene: "Z informacji służb ratowniczych wynika, że najprawdopodobniej
> przyczyną wypadku było zaśnięcie za kierownicą."
> Kto wie, czy w wypadku pod Kutnem to również nie było przyczyną?
> Powolna długa jazda sprzyja zasypianiu za kierownicą, które nie zdarza się
> tylko nocą lub wczesnym rankiem (wypadek w Sójkach był przed dziewiątą
> rano). Nie tak dawno jechałem ze znajomym, który w pewnym momencie (jazda
> przez kilka, najwyżej kilkanaście minut w kolumnie, bez warunków do
> wyprzedzania, z prędkością ok. 60 -70 km/h) mało nie wjechał w
> poprzedzający samochód mimo zachowania bezpiecznej odległości. Stwierdził,
> że się zamyślił, ale tak właśnie wygląda przysypianie za kierownicą.
> Godzina była czternasta z minutami...
> Szybka jazda wymaga odpowiedniej koncentracji, powolna może powodować
> znużenie i sprzyjać zasypianiu.

Zgadza się.
Ostatnio wracałem z wakacji 2000 km i bez problemu przejeżdżałem po 10 h za
kierownicą dziennie (z kilkugodzinnymi przerwami oczywiście), nawet nocą.
Ale jak tylko wyjechałem z Wrocławia (po bodajże 1 h jazdy) i musiałem się
wlec za jakimiś zawalidrogami, to od razu oczy zaczęły się kleić i pod
Trzebnicą się poddałem i pierwszy raz w tej podróży żona dostała kółko w
ręce, a ja uderzyłem w kimono.
Żeby nie było - to był najkrótszy i czasowo i kilometrowo odcinek który
miałem do pokonania, ale 30 km/h mnie z miejsca pokonało.