W dniu 2011-12-23 09:39, MH pisze:
> John Smith<d...@b...pl> napisał(a):
>
>
>> To już wiadomo o co chodzi. Z rysowaniem schematu przy pomocy etykiet
>> węzłów zetknąłem się w latach 80-tych, jeszcze w wersji papierowej i
>> przyznam, że spodobał mi się ten sposób rysowania schematu. Używam go do
>> dziś. Pełnię zalet wykazuje wtedy, gdy platforma software=owa na której
>> używa się schematu umożliwia wygodne wyszukanie nazwy węzła.
>> Schemat zawiera znacznie mniej linii po której trzeba "jeździć" palcem.
>> K.
>>
>>
>>
> =================
>
> No dobra , a teraz wyobraźmy sobie , że masz schemat rozmalowany na np. 20-tu
> stronach. Na jednej z nich masz węzeł opatrzony etykietą np. "abc". No i teraz
> gdzie ten net jest dalej przypięty ?? Musisz wertować 20 kartek i poszukiwać
> na każdej z nich etykiety "abc". W przypadku malowania hierarchicznego , od
> razu wiadomo na której kartce szukać , następnie pozostaje z reguły łatwy do
> znalezienia port o nazwie "abc". Mam rację?
> Ponadto , rozsądnie podzielony schemat hierarchiczny na bloki funkcjonalne
> jest bardzo łatwy do zrozumienia.

Nikt nie obiecywał, że ma być łatwo. Schematy nie rysuje się po to żeby
jakaś duża grupa ludzi potrafiła je czytać, niezależnie od ich
predyspozycji i przygotowania. Zobacz, że teraz nie dołącza się
schematów do urządzeń. Schemat jest dla developerów i dla serwisantów, a
więc dla ludzi którzy i tak się muszą poważnie wgryźć w budowę urządzenia.
Ja osobiście przy projektowaniu wolę stosować schematy z etykietami
podpiętymi do węzłów czy pinów. Rysuje się dużo szybciej. W schemacie
hierarchicznym trzeba definiować porty i jest duża szansa, że się przy
którymś pomylisz przy podpinaniu połączenia do niego. Zwłaszcza gdy
linii jest kilkaset. To nie znaczy, że wcale nie stosuję
hierarchicznych. Owszem ale na przykład aby oddzielić ważny moduł np
zasilacza od reszty układu, zwłaszcza gdy całość nie mieści mi się na
sensownym rozmiarze czyli na A3. Połączenia wewnątrz bloku łączę
normalnie pin do pina - jeśli da się odpowiednio zgrupować elementy. Na
przykład procek blisko układu komunikacyjnego i przetwornika A/D, a ten
ostatni blisko wzmacniaczy wstępnych. Jeśli trzeba by prowadzić linię
daleko do innego elementu, to stawiam etykietę przy pinie albo ucinam
połączenie i zakończam etykietą. Lepsze to niż jeździć palcem czy
pincetą po schemacie żeby nie zgubić linii.
Ale ja robię schematy głównie dla siebie więc nie muszę się starać żeby
je potrafił czytać byle kto.

--
pozdrawiam
MD