W dniu 2012-06-14 11:42, Pawel Gancarz pisze:

> Nie sądzę, by kłamali, to raczej Ty nie uważałeś na lekcji, nie
> mieszajmy do tego ideologii. Refrakcja (a także odbicie, w układach
> lustrzanych) nie bierze udziału w tworzeniu obrazu, a jedynie
> w modyfikacji obrazu ugięciowego, tworzonego na krawędziach otworu
> przysłony. Mówiąc kolokwialnie, obraz tworzy zwykła dziura, a nie
> soczewki czy lustra, zupełnie tak samo, jak w camera obscura (której
> rozwinięciem jest aparat foto).

A to jest właśnie ideologia. Formalnie masz rację, ale spróbuj zrobić
obiektyw z soczewkami z powietrza (pracujący w powietrzu, oczywiście). W
sumie jest to dyskusja o słowa, bez znaczenia fizycznego.

> Dla dowolnej średnicy otworu istnieje
> optymalna odległość tworzonego obrazu i wynikająca stąd jego
> rozdzielczość, rozmiar i jasność. Da się to dość łatwo policzyć,
> wystarczą podstawy optyki falowej.

Zgoda. Nawet kiedyś to liczyłem. Nie pamiętam dokładnie, wychodzi, że
średnica otworka powinna być coś około 1/280 odległości od ekranu.

> W skrócie - im większy otwór,
> tym wyższa rozdzielczość,

Nie. W kwestii rozdzielczości istnieje odległość optymalna. Nie
uwzględniłeś faktu, że dyfrakcja powoduje powstanie dysku światła
otoczonego ciemnym pierścieniem który z kolei otoczony jest jasnym (ale
ciemniejszym niż centrum), i tak dalej. średnice pierścieni zależą od
długości fali. Im mniejszy otwór, tym bardziej to zjawisko psuje obraz.
I o tym właśnie usiłuję pisać od początku. Bez sukcesów, jak widać z
całej tej nieszczęsnej dyskusji.

I może byśmy sobie darowali głupawe uwagi o nieuważaniu na lekcji itp?

PP