>
> I... ma potem ileś tam identycznych krajobrazów?


no tak , ma iles tam , potem wyrzuca sie je do kosza , albo i nie.

Rozumiem sens częstego
> naciskania spustu gdy sytuacja się zmienia - reportaż, zdjecia z koncertu,
> zdjęcia żywych zwierząt itp. W sytuacji, gdy fotografujemy ten sam,
> statyczny motyw jaki jest sens wielokrotnego naciskania spustu?

tylko taki zeby wcisnac spust - wlasciwie dla przyjemnosci samego
wcisniecia.
cyk migawki , klapniecie lustra - to wciaga jak narkotyk prawdziwego
fana fotografii.


W przypadku
> zdjęć krajobrazowych rozumiem sens wielu zdjeć tego samego motywu gdy
> zmienia się światło lub np. układ chmur na niebie na ciekawszy - ale wtedy i
> fotograf analogowy zrobi kilka zdjeć - chyba, ze faktycznie ze względu na
> koszty nie może sobie na toi pozwolić...

koszt byl bezposrednio przeliczalny na jedno zdjecie , a w dodatku
film mial mocno ograniczona pojemnosc.
bralo sie na urlop 2 filmy i wystrczaly one na 2 tygodnie.



>
> >Po wprowadzeniu cyfry opor ten jest jeszcze mniejszy - a to dlatego,
> >ze wyzwolenie spustu nie przeklada sie bezposrenio na koszty- jak to
> >bylo w analogu.
>
> Zgadza się, zmalał - ale przyznaj sam - bawi Ciuę posiadanie całej serii
> praktycznie identycznych zdjęć tego samego motywu?

nie , i jesli zrobie wiecej to trafiaja one do kosza.

5000 zdjec w analogu robilem ok 10 lat
w cyfrze licznik od stycznia wybil mi juz 9000

Ja gdy widzę jakiś motyw
> identyczny lub bardzo podobny do już przeze mnie sfotografowanego -
> zastanawiam się jaka jest szansa, ze teraz zrobię mu lepsze zdjecia niż
> takie, ktore już uprzednio zrobiłem. Jeśli dochodzę do wniosku, że
> praktycznie zerowa - zazwyczaj aparatu nie wyciągam.

moze masz tyle wcisniec za soba , ze Ci sie przejadly ?
ale prawdziwy fanatyk nie przestaje nigdy - zawodowiec tez nie
powinen.

Zobacz np muzycy musza cwiczyc dziennie po kilka godzin. Dlaczego
fotograf zawodowy nie mialby wcisnac dziennie kikladziesiat razy spust
zeby nie wyjsc z wprawy.?
O forme trzeba dbac by ja utrzymac.

Jeden z tytanow polskiej fotografii - nie bede wyminial nazwiska , ale
slowo tytan jest najodpowiedniejsze tutaj , ktory utrzymuje sie ze
sprzedazy zdjec do bankow fotografii ( jako nieliczny a moze jedyny
polak ) nie rozstaje sie z aparatem nigdy. Chyba nie ma dnia , zeby
nie wcisnal spustu wielokrotnie.