Czarek pisze:
> A co ja uparcie powtarzam od początku mojego udzielania się na
> niusach? :-> Właśnie to. Że portret z butem na głowie czy z nosem w
> dupie, to nie jest sztuka; więcej - to nawet nie jest fotografia. To
> jest pierdolec :-)

Czasem taki pierdolec jest fajny, np. Dali malował takie pieprznięte
obrazki, a fajne :)

> Nie krytykuję Twojej modelki, jej póz czy min, ale neguję zastosowaną
> "technikę" - paskudną obróbkę komputerową, w najgorszym guście, rodem
> właśnie z krytykowanych przez Ciebie serwisów ;-> A te cienie pod
> ramkami, to już poniżej krytyki :( Estetyka dresiarza...

No wiesz, to trend biurowo - powerpointowy :)
Ale mam szablon z dawnych czasów to mi się zmieniać nie chce. Może
kiedyś zmienię, zobaczę. Na razie nie mam pomysłu, żeby to estetyczne
było i ciekawe dla widza z... szerokiego zakresu intelektualnego. Ramki?
Cienkie, grube? Zawsze komuś sie nie spodobają. Białe tło bez żadnej
ramki? Wygląda okropnie przy jasnych zdjęciach. Szare tło? No może...
Tak na marginesie... podobnie wygląda biała ściana z odbitkami, miękko
oświetlona. Nie wiedziałem, że to dresiarstwo :)

> Zgodzę się, że fotografia dla Ciebie się skończyła; ale tylko dlatego,
> że Ty dobrnąłeś do kresu swoich możliwości, a nie dlatego, że
> fotografia zdechła. Fotografia nadal żyje i ma się doskonale, pisałem.

Dobrze, że się ma. Pisałem, że dla mnie się skończyła, bo nie chce mi
się w to angażować. Ciekawsza jest muzyka, książka, nauki ścisłe,
filozofia itd. Ileż można o pstrykaniu? :)
Mogę zabawić się w naśladownictwo i pewnie niejeden by się nabrał,
zarówno czysto technicznie czy stylowo. Tylko po co. Znowu szukać
jakiejś estetyki uniwersalnej? Dla siebie? Nuda. Dla innych? Po co? Jak
będę miał ochotę na zabawę, to coś tam pewnie wystawię, bo raczej nie
rzucam nigdy czegoś, z czym byłem blisko czas jakiś. Ale nie mam ambicji
''wyrastać nad popioły''. Chyba, że ''samo'' tak się stanie.

> Tylko, że patrzysz nie tam, gdzie trzeba. Media zalewają Cię estetyką
> NG czy Martina Parra, a nie widzisz, że istnieje i tworzy chociażby
> John Sexton. Być może, dla Ciebie to nie jest fotografia:
> http://www.johnsexton.com/images/REC_cover_shadow_72
_380s.jpg
> i zgodzę się, w telewizorze to nie jest fotografia. Ale wystarczy
> wziąć do ręki jego album, że o oryginałach nie wspomnę (bo nie
> widziałem :->) i słowo "fotografia" nabiera zupełnie nowego znaczenia.

Niestety, jestem zupełnym ''eunuchem na formę''. Dla mnie wartość
fotografii jest dokładnie taka sama, czy to oryginał, reprodukcja czy
czytelny obrazek w internecie. Jestem zmęczony formą, tym ciągłym
wyścigiem niesamowicie przecenionym, z jednej strony do ostatniego
piksela, z drugiej, ostatniej drobiny srebra.
Co do mediów - wymanewrowałem je. Jedyny kontakt to wiaty na
przystankach, wystawy sklepowe, czasem jakieś zasłyszane radio w
busie,... grupy dyskusyjne :) Chcę czegoś dobrego - internet ma tego dużo.
Albumów też mam sporo, głównie reporterki, bo raz - nie ma tego w sieci,
dwa - można sobie w kiblu poczytać. Właściwie notebooka też...

> Reasumując, bo i tak nikt już tego nie czyta - powiem Ci to, co już
> kiedyś komuś powiedziałem: Twój kres możliwości, to nie kres
> fotografii, to jej początek. To nawet nie przedszkole, to żłobek
> fotograficzny. Punkt wyjścia, port, z którego można wypłynąć na
> oceany. Albo do końca życia chlać w portowej knajpie.
>
> Wybór należy do Ciebie ;-)
> Tamtemu pomogło.

Zobaczymy.
Dziś wolę fortepian :)
A, tam też wirtuozem nie będę. Ale za to szczęśliwy.

--
pozdrawia Adam
różne takie tam: www.smialek.prv.pl
/jako Polak oczywiście jestem tolerancyjny i uczciwy/