Janko Muzykant pisze:
> JohnDoe pisze:
>> Nie wiem jak to z Tobą jest. Obejrzałem te zdjęcia, przeczytałem
>> komentarze Twoje i interlokutorów i ... przestaję rozumieć o co Ci
>> właściwie chodzi. Prosisz ludzi żeby Ci szczerze powiedzieli co sądzą o
>> prezentowanym materiale, a kiedy mniej labo bardziej konstruktywnie
>> próbują się podzielić swoimi odczuciami - rumienisz się jak panna,
>> marudzisz o upadku fotografi i sztuce której nikt nie rozumie - a prawda
>> jest taka, że MBBSZ te zdjęcia nie za bardzo się bronią i nic tu nie
>> pomoże dopisywanie jakiejkolwiek ideologii. Tym razem zgodzę się z
>> większością - przebrnij przez ten etap jak najszybciej, wróć do
>> krajobrazów albo znajdź sobie nową niszę. I to nie jest kwestia tylko
>> tej ostatniej serii...
>>
>> Albo, jeśli tak wolisz, ciągnij ten wątek, ciesz się nie rozumianą
>> sztuką, narzekaj na upadek fotografii ale raczej nie pytaj prostych
>> ludzi co o tym sądzą jeśli nie jesteś pewien, czy chcesz się tego
>> dowiedzieć ...
>
> Ale dlaczego wątek o upadku fotografii łączysz z moją reakcją na
> zdjęcia? Ja po prostu wyjaśniłem, że nie jestem zainteresowany dążeniem
> do jakiegoś górnolotnego ideału ponieważ tam się robi zbyt ciasno, a

Bo się pod którymś tam postem pojawiło takie utyskiwanie. Ja się zresztą
z tą tezą zgadzam, abstrahując od innych od okoliczności...

> życie jest krótkie. Interesuje mnie natomiast estetyka na moim, dość
> średnim poziomie, zbieżna z estetyką modelek, które sobie dobieram (stąd
> m.in. nie są one zbyt młode) i nasza lokalna reakcja. Nie wstydzę się
> tego, że lubię (też) po prostu ładne, szczere buzie z wadami i dużo
> radości, których uchwycenie owych buź sprawia. To ma znacznie więcej
> ''czegoś kręcącego'' od wystawienia... no, nie chcę tu pokazywać
> konkretów, ale każdy może sobie podstawić dowolny top poparty dyplomami
> i czekami.

Ha, doznałem właśnie olśnienia i teraz rozumiem - ja po prostu jestem
niekompatybilny! To znaczy, Twój wzorzec estetyki nie tworzy relacji z
Twoim ;) oczywiście nie określam który lepszy ;)

> Mam też odwagę powiedzieć wprost takie rzeczy jak np., iż sam fakt
> użycia otworka i techniki szlachetnej nie zrobi ze zdjęcia zawalonego
> resztkami stołu dzieła, a odchudzona do nieprzytomności topmodelka ze
> szklanym wzrokiem i zastygłą katalogową pozą ma tyle wspólnego z
> autentycznością, ile ja z polityką (pomijam oczywiście w pełni świadomą,
> reżyserowaną fikcję).

No bo to i prawda...

> A że wystawiam tu czasem takie rzeczy znając tego skutki - lubię te
> dyskusje, są znacznie ciekawsze od rozprawiania o obiektywach. A zdarza
> się nawet usłyszeć coś ściśle technicznego, co jest dla mnie nowiną.

Może słabo zwerbalizowałem tezę, nie poparłem dowodami i teraz muszę się
tłumaczyć - nowiną techniczną raczej nie zaskocze, doświadczeniem raczej
też - mogę jedynie powiedzieć, że mój _subiektywny_ odbiór serii
portretowej jest od początku pozbawiony "entuzjastycznego" podejścia i
emocji - czemu? Bo moim zdaniem nie ma tam "magii", czegoś co w
jakikolwiek sposób przyciąga. Oglądając je, nie mam uczucia że chce mi
się wyciągnąć aparat i spróbować samemu. Na pewno nie chodzi o modelkę,
sztuczne czy nie pozy czy co tam, tylko raczej o brak "tego czegoś" co
sprawia, że do zdjęcia się wraca. Z przyjemnością, ze złością, z
przymusu, zazdrości czy z jakimś innym uczuciem... Ja tak to
przynajmniej widzę. Inaczej MBBSZ nie ma sensu.

> Chyba problem jest taki, że nie biorę sobie do serca uwag i nie traktuję
> fotografii serio (nigdy jej nie traktowałem serio, wyłączywszy komercję,
> która niejako z definicji traktowana jest inaczej), a większość myśli,
> że tak nie jest.

Serio czy nie - nie wiem. Widzę że od jakiegoś czasu pojawia się taki
motyw w Twojej fotografii, pozwoliłem sobie na kilka szczerych słów a co
Ty z tym zrobisz to już jakby inna bajka, pławda?

Pozdrawiam!
--
PP