Pan Przemysław Kowalik napisał:

>> A taka na przykład chińska ambasada w Warszawie starała się też nie
>> korzystać z poczty i telefonów -- korespondencja noszona
>
> No, tu mogło chodzić po prostu o ochronę
> przeciwpodsłuchową/przeciwprzeczytaniową a nie o ideologicznie
> motywowane zacofanie :-)
>
>> była przez gońców.
>
> Dyplomatyczna do/z Pekinu też :-P?

Tego nie wiem. W każdym razie do nas do domu w ten sposób trafiały
zaproszenia na jakieś bankiety. Możliwe, że nie chcieli by ktokolwiek
znał listę zapraszanych gości. A młodzi Chińczycy roznoszący zaproszenia
mówili dobrze po polsku.

Z drugiej strony kartka pocztowa wysłana Pocztą Polską i zadresowana
"Imię Nwisko, Sznghaj, Chiny" dotarła do adresata (Polaka przebywającego
w Szanghaju). Już oni tam dobrze wiedzieli, gdzie który obcokrajowiec
aktualnie przebywa.

> Oni wtedy niewiele w tych Chinach robili.
>
> W okolicach 1976-77 na pewno już robili chińskie gumki (bez skojarzeń -
> do wycierania napisów ołówkowych ;-)) oraz chińskie piórniki zamykane
> na magnes. Telefony i całą resztę zasadniczo produkowali jednak poddani
> kapitalistów oraz komuchów sowieckich :-).

Chińskie trampki też robili. Tam na miejscu można było rozpoznać ichniego
ubeka po tym, że miał buty ze skóry, a nie tekstylne.

--
Jarek