W dniu 2014-05-09 23:18, Krzysztof Halasa pisze:
>
> Mylisz się. LUT w monitorach nie operuje na floatach, i nie używa
> żadnych zaokrągleń. Po prostu masz tablicę np. [256] -> [1024], albo
> [256] -> [256] itp. Wartością np. koloru wejściowego adresujesz tablicę,
> wynik wysyłasz np. do matrycy. To są wszystko wartości całkowite.

Obaj się mylimy. Proces jest dużo bardziej złożony. Źle zinterpretowałem
zapis, że na podstawie LUT wyliczany jest kolor jako proste mnożenie czy
rzutowanie. Tylko z zewnątrz patrząc to tak wygląda. Wewnętrznie dzieją
się złożone procedury. Już wiem dlaczego LUT jest 8 lub 16 bitowy. Nie
ma to nic wspólnego z bitowością matrycy monitoira. To są, nie wiem jak
to określić, dwa odrębne systemy kalkulacji kolorów. Tzw. lut16type to 4
elementy:
- macierz 3x3 do konwersji koloru wejściowego (do formatu PCS lub XYZ
lub L*a*b) - o ile sygnał wejściowy jest inny niż te 3 formaty
- potem jest zestaw 1 wymiarowych tabel dla każdego z kolorów wejściowych.
- potem jest wielowymiarowa macierz CLUT do konwersji wejściowej
przestrzeni barw na przestrzeń wyjściową
- na końcu jest zestaw macierzy 1 wymiarowych (tyle ile jest kolorów
wyjściowych)

Dzięki takiej konfiguracji pamięci LUT możliwa jest konwersja dowolnej
przestrzeni barw na inną dowolną, w szczególności RGB -> BW przy
jednoczesnym uwzględnieniu charakterystyki barwnej urządzenia
wejściowego i wyjściowego. Można też w drugą stronę pójść: konwertować
obrazy BW na kolorowe w celu np. zobrazowania wysokości wzniesień na
zdjęciach satelitarnych. LUT może być też wstępnie przekalkulowany i
zapisany jako statyczna pamięć (i pewnie tak jest w monitorach) lub
można też przypisywać procedury w różnych językach do przetwarzania na
żywo obrazu. W monitorach, statyczna pamięć też nie jest też prostym
konwerterem wartości na wartość. De facto od strony hardwarowej to jest
multiplekser programowalny, który wewnętrznie na bieżąco przelicza
wartości w oparciu o statyczne dane i zewnętrzny sygnał. Trochę mi
szczęka opadła jakie to złożone ... ale ma sens. Monitor dzięki takiemu
rozwiązaniu może pobierać dane w różnych formatach i dla każdego z nich
poprawnie wyświetlać kolory i nie ma ograniczeń co do głębi tonalnej
sygnałów wejściowego i wyjściowego (czyli de facto ilości bitów). Mądre to.


--
Pozdrawiam
Marek