Marek <p...@s...com> writes:

>> Mylisz się. LUT w monitorach nie operuje na floatach, i nie używa
>> żadnych zaokrągleń. Po prostu masz tablicę np. [256] -> [1024], albo
>> [256] -> [256] itp. Wartością np. koloru wejściowego adresujesz tablicę,
>> wynik wysyłasz np. do matrycy. To są wszystko wartości całkowite.
>
> Obaj się mylimy.

Mogę się z Tobą zgodzić, ale tylko w połowie :-)

> Proces jest dużo bardziej złożony.

Oczywiście. Przecież monitor robi jeszcze wiele innych rzeczy,
np. korektę temperatury barwowej, która wymaga obliczeń na wszystkich
kolorach jednocześnie. Ale zasada jest dokładnie taka, jak napisałem -
LUTy są tablicami liczb całkowitych.

> Już wiem dlaczego
> LUT jest 8 lub 16 bitowy. Nie ma to nic wspólnego z bitowością matrycy
> monitoira.

Przeciwnie, przynajmniej na tyle, na ile mówimy o obrazkach reklamowych
tamtego monitora, liczba bitów wyjściowych LUT = liczba bitów matrycy.

> LUT może być też wstępnie przekalkulowany i
> zapisany jako statyczna pamięć (i pewnie tak jest w monitorach)

Tylko niektóre LUTy mogą takie być. LUTy związane z kalibracją -
oczywiście nie.
Nie wiem jak dokładnie jest to zrobione w konkretnym monitorze
(możliwości są różne). Ideologicznie najprościej byłoby zrobić
pojedynczą tablicę np. [2^30] -> 3 * [1024] (jedną dla całego monitora
i wszystkich kolorów, w wersji wejściowo 8-bitowej [2^24] -> 3 * [1024])
- taka tablica niestety zajęłaby sporo miejsca - np. 4 GB - i samo
policzenie jej chwilę by trwało (a trzeba to robić po każdej zmianie
parametrów, i liczenie może używać floatów). Dlatego robi się to w kilku
mniejszych etapach - jest kilka razy wolniej, ale zespół LUTów jest
znacznie mniejszy i znacznie szybciej się go liczy.

> lub
> można też przypisywać procedury w różnych językach do przetwarzania na
> żywo obrazu.

Nie wiem co masz na myśli, ale z pewnością nie można w czasie
rzeczywistym przeliczać kolorów tymi procedurami.

> W monitorach, statyczna pamięć też nie jest też prostym
> konwerterem wartości na wartość.

Przeciwnie, jest właśnie czymś takim.

> De facto od strony hardwarowej to
> jest multiplekser programowalny, który wewnętrznie na bieżąco
> przelicza wartości w oparciu o statyczne dane i zewnętrzny sygnał.

Ten opis może odpowiadać rzeczywistości.
Kiedyś LUTy robiło się po prostu na kawałku pamięci, np. ROM, EPROM lub
RAM (jeśli potrzebne były zmiany). Do wejść adresowych doprowadzało się
sygnał wejściowy, zaś wynik dostawało się natychmiast z wyjść danych.
Konwersja trwała np. 100 ns (należy zauważyć, że nie było to podpięte do
przestrzeni adresowej żadnego procesora, pomijając ew. modyfikacje).
Oczywiście do obecnych zastosowań video to jest za wolne. Teraz takie
rzeczy można zrobić np. na układzie CPLD, albo w jakimś większym
projekcie np. na FPGA lub innym ASICu.

W pewnym sensie można napisać, że pamięć jest multiplekserem - na
podstawie wejść adresowych przecież multipleksuje dane ze swojego
wnętrza.

Wbrew pozorom, nie ma w tym nic skomplikowanego.
--
Krzysztof Hałasa