W dniu 2013-09-11 08:15, ZIWK pisze:
> W dniu 2013-09-10 22:03, Refleksyjny pisze:
>> Chciałbym wymienić w moim samochodzie osobowym drogi w eksploatacji i
>> trujący spalinami środowisko silnik spalinowy na cichy silnik parowy.
>> Poza tym mogę wywalić skrzynię biegów, sprzęgło i wiele innych zbędnych
>> części, bo silnik parowy tego nie wymaga. Zarazem taki silnik daje
>> niesamowite przyśpieszenie i wygodę użytkowania.
> Rozpalanie do wytworzenia pary...
> Opróżnianie i ponowne napełnianie układu przy niebezpieczeństwie
> przymrozków...
>
>> Czy mogę bez problemów zarejestrować samochód z silnikiem parowym
>> własnej konstrukcji zamontowany w nadwoziu powiedzmy 11 letniego Fiata,
>> czy będą problemy? Przerabiał już to ktoś w praktyce?
> Kocioł jako urządzenie ciśnieniowe podlega mafii UDT - zacznij od nich
> :) - poznaj wymagania, projektowe i eksploatacyjne, charakter prób,
> harmonogram dozoru, uprawnienia obsługi...
> Jak zaliczysz i się nie zniechęcisz to dopiero rzeczoznawca
> motoryzacyjny, stacja diagnostyczna itd...


Dzięki. Zdaję sobie sprawę z tego, że nie będzie łatwo.
Tak nawiasem mówiąc z samochodami o napędzie parowym jest tak samo jak z
samochodami o napędzie elektrycznym. Już pod koniec XIX i na początku XX
wieku samochodów elektrycznych było dużo więcej niż spalinowych (tak,
tak!), ale zarzucono rozwijanie tej technologii, bo ropa naftowa była
wtedy baaaardzo tania (Polska prekursorem tego przemysłu), a i można
było na niej zarabiać krocie, a na prądzie i parze wodnej nie.
Poza tym akumulatory wtedy były za ciężkie i o za małej pojemności, co i
ponad 110 lat później jest nadal problemem.



--
refleksyjny konstruktor