marek augustynski pisze:
>> U mnie natomiast cała fotografia niekomercyjna jest rysowaniem bazgrołów
>> długopisem po serwetkach, z lekka półświadomie, przy rozmowach przy
>> piwie. Tak sobie chadzam i pstrykam, czymś lekkim, przewidywalnym i przy
>> okazji. A potem, w dwie minutki suwaczkami dorabiam do tego
>> ''nastrojek'' (jednakże nie randomizowany, a planowany jeszcze w chwili
>> pstryknięcia), będący próbą podzielenia się prostym uczuciem szczęścia z
>> obcowania z pierwocinami ziemi. I jak do serwetek, nie czuję jakowegoś
>> przywiązania do swych ''dzieł'' czy wyższej siły natchnionej. Dziś jedna
>> serwetka, jutro następna... Ot i cała filozofia.
>
> Zbywasz mnie?:)

E tam, tylko wyjaśniam co mi na sercu leży, i że to małe i lekkie raczej :)

>> A co do szopa - to narzędzie nie jest skomplikowane. Po jakimś czasie
>> staje się jeszcze jedną ''ręką'' robiącą to, co akurat chcemy. No i sama
>> wiedza oddziaływania barw i świateł na ludzi też jakąś tajemną nauką nie
>> jest.
>> Zupełnie inaczej jest z fotografią służebną (komercyjną). Wówczas z
>> pełną premedytacją wystawiam wszystkie armaty lepu na przeciętne gusta,
>> a wciąż mało mi wiedzy i często udaje mi się odkryć coś nowego.
>
> Sprzecznosc. Niekomercyjnie photoshop jest prosty i jako druga raka, a
> komercyjnie już nie i można go odkrywać? A nie lepiej byloby na odwrot?

Photoshop dla mnie w chwili, gdy nie służy przesłaniom moim (szczerym),
lecz zewnętrznym (nieszczerym) staje się narzędziem brudnym. By zarobić
z premedytacją stosuje chwyty działające na konkretnego
człowieka-klienta tworząc sztuczne piękno z pogranicza kiczu, idealizuje
świat, szokuje kontrastem i zestawieniem barw, walczy na rynku ''mnie
weź!'' z innymi obrazami. A ponieważ ten rynek jest ciasny, a poprzeczki
stoją wysoko toteż co dzień należy odkrywać asy, których jeszcze
konkurencja nie posiada.
Prawo popytu i podaży.

A szop w służbie własnych myśli? Nie ma konkurencji z całą konsekwencją
tego. Ów brak konkurencji wynika z tego, że on się nie wystawia na sprzedaż.

Oczywiście są i etapy pośrednie, choć może raczej trzecia droga -
służebność konkretnemu człowiekowi z pobudek chęci niesienia dobrych
uczynków. To portret np. Czerpie się ze sztuczek komercyjnych, choć cel
nieco inny.

--
pozdrawia Adam
różne takie tam: www.smialek.prv.pl
/piękne chwile w życiu? - tak się zmęczyć, żeby nie mieć ochoty na seks/