marek augustynski napisał(a):
> Nie chcę nawet próbować zrozumieć jak to jest nie móc nacisnąć spustu
> samodzielnie i gdziekolwiek;)

Zajrzyj do niego.
Nie jest to lista viewpointów, jest uniwersalny.
Mnie zainspirował.

>>>> Czego TY szukasz w poradnikach foto, jeśli tak nisko je oceniasz?
>>> Muszę.. wiedzieć jakie są i mniej więcej na jaki temat.
>> Mus to mus. :-)
>> A jak oceniasz wspomnianych gawędziarzy?
>> Bo jam jest umysł ścisły i w książkach szukam konkretów, i nie do końca
>> potrafię ocenić czy zgrabne wodolejstwo przekłada się na zmianę mojego
>> podejścia, czy jest tylko zgrabnym wodolejstwem. Ale chłonę. :-)
>
> "Światło obrazu" Roland Barhes
> Piszę ten tytuł ponieważ każdy szanujący się znawca będzie go polecał. Książka
> analizuje fotografię na zasadzie czytania jej. Barthes opiera się mocno na
> filozofii Sartre. A Sartre GADA. I tak sobie przyjemnie gadasz z Sartre i
> Barthesem. W końcu zapominasz o czym gadacie skupiając się wyłącznie na
> gadaniu.
> Na tym stoi świat Sztuki przez ą i ę. Idziesz do szkoły foto, Barthes, idziesz
> na Akademię, Barthes, idziesz na wernisaż jurka sałaty, Barthes.
> Teraz JA powiem CI, że to jest bez znaczenia. Barthes gada o dupie marynie i
> każdy jego zwolennik to teoretyk.

Gadasz z sensem, ale zauważ, że Ty to piszesz PO przeczytaniu jednego i
drugiego. Droga na skróty nie istnieje.

> Fotografia jest bardzo prostym medium.
> Dokumentuje Zatrzymuje Pokazuje. Widz polega na tym, żeby miało to sens.
> Sensem dokumentacji jest właśnie dokumentacja. Zdjęcie zrobione kilka lat temu
> pokazuje to co wtedy było. Sensem zatrzymania jest zatrzymanie SIĘ na
> oglądanym obrazie. Możliwości spokojnego patrzenia. To co fotografia pokazuje
> rodzi pytanie dlaczego akurat to? Czyli sensem pokazania jest chwila
> zastanowienia. Nie jest Ci potrzebna żadna wiedza fotograficzna, aby pokazać
> za pomocą fotografii to o czym myślisz. Nie w fotografii się ona znajduje
> tylko w tym co jest jej tematem.

Zaczynam rozumieć, jaką odwagę miałeś na myśli.

> Dociekanie sensu fotografii poprzez analizę
> strikte fotograficzną, czyli poprzez jej tzw. "czytanie".. na zasadzie
> odkodowania konkretnych wątków i zależności między nimi.. a następnie uznanie
> ich jako ścieżki prowadzącej do pogłebienia fotograficznej wiedzy jest ślepym
> zaułkiem. Ta wiedza potrzebna jest wyłacznie miłośnikom Sartre i Barthesa.

OK, ale to się wyczuwa w tekście, na ile jest naciąganą teorią i
filozofowaniem post factum, a na ile odtworzeniem rzeczywistego procesu
myślowego przed wykonaniem zdjęcia. Kiedyś np Busselle sprawiał
wrażenie, że odtwarza realny proces decyzyjny.

> Teraz co do gawędziarzy. McNally opiera swoje pisarstwo na zasadzie rozmowy,
> co jest chwalebne ale niestety bez sensu. Rozmowa ma sens kiedy możesz z kimś
> porozmawiać. My tu rozmawiamy. A rozmawiałeś kiedyś z McNallym? Tacy ludzie
> pracując wiele lat dla magazynów i jako komercyjni, nagle odkrywają, że mogą
> zbić kapitał na gawędziarstwie.
> Nie znając Barthesa (zakładam) zaczynają mówić
> tym samym językiem. Wiesz, fajna fota, i dawaaaj.. tyle, że są bardziej
> sympatyczni.
> duChemin czyta sam siebie. Wmawia nam analizę zdjęć wykonanych jako
> wykonywanych. Dla mnie odpada. Tylko przekartkowałem.
> Orwiga nie znam, ale spojrzałem do googli i widzę, że jest blisko McKaczki.

Orwig jest trochę inny. Nie szufladkuje, nie ogranicza, momentalnie
wycofuje się ze zbyt zasadniczych stwierdzeń, sam je podważając. Daje Ci
swobodę i odziera ze złudzeń, że poezja w obrazie powstanie bez poezji
samego tematu, czy bez pełnego zaangażowania w temat.

> Trochę Ci się dziwię. Jeśli jesteś ścisły to tym bardziej powinieneś wkuć
> photoshopa i przejść do historii fotografii. von B. jest bardzo dobry.

Znając swoją naturę szukam bokami.
Zresztą, po co mam kuć photoshopa?

> Ale nie należy tego traktować jako recepty. Możesz nie czytac wielu książek i
> jednocześnie się rozwijać. pewnego dnia weźmiesz Szekspira i okaże się, że
> jesteś jedynym, który go zrozumiał bo cała reszta wcześniej przeczytała Coello
> i Marqueza;)

Wiedziałeś a'priori, że należy przeczytać Szekspira zamiast Marqueza?
Nie, przeczytałeś obu.

> Tak samo możesz nie oglądać filmów o miłości aż w końcu trafisz na "Okruchy
> dnia". Ci którzy wcześniej widzieli "Śniadanie u Tifannyego" i tak orzekną, że
> nie masz o niej pojęcia.

Chcesz powiedzieć, że żałujesz przeczytanych książek, czy obejrzanych
filmów, bo przeszkadzają Ci w fotografowaniu?
To zaczyna brzmieć jak słowa stetryczałego krytyka, który ostrzega
innych przed niewłaściwą drogą, którą wcześniej sam wybrał.
:-)

--
Mirek