W dniu sobota, 13 sierpnia 2016 00:57:39 UTC+2 użytkownik Krzysztof Halasa napisał:
> Starzec z Gór <d...@v...pl> writes:
>
> >> Kto mówi o doskonałości... Pisałem tylko o ostrości w macro (lub
> >> w "macro").
> >
> > Raczej to drugie.
>
> Zaczęło się od fotografowania elektroniki, pisałem więc o "macro" w tym
> kontekście.

Tu się zgodzę.

>
> >> >> Tak, dla formalności, napiszesz może skąd taka definicja?
> >
> > Ten sposób ustawiania ostrości nazywa się po angielsku "focus shift". ostrzenie
z przesunięciem.
> > Może to coś ułatwi ?
>
> W kwestii zrozumienia odległości hiperfokalnej, "focus shift" nie
> ułatwia dokładnie niczego.

Jest to to samo zjawisko.

>
> Musiałbyś podać źródło swojej definicji, wtedy możliwa byłaby jego
> ocena.
> Domyślam się, że takie źródło nie istnieje, ponieważ pojęcie odległości
> hiperfokalnej jest od dawna ustalone, i praktycznie wszyscy używają go
> w sposób spójny.

Może w długie zimowe wieczory będzie mi się chciało przekopać przez książki.

>
> > Ustawia się na taką odległość, poza którą wszystko jest ostre - a
> > jednocześnie ustawienie na dalszą odległość powoduje że NIC ostre nie
> > jest.
>
> Tego nie rozumiem, ale, szczerze mówiąc, trochę opadam już z sił.
> Przypomnę tylko, że nie ma czegoś takiego, że "wszystko jest ostre".
> Może być "wystarczająco ostre", "bardziej ostre" i "mniej ostre".
> Druga sprawa, jeśli ustawienie na dalszą (np. o epsilon) odległość
> powoduje, że nic ostre nie jest, to i przy wcześniejszym ustawieniu
> ostre nie będzie. Zmiany ostrości są ciągłe, nie skokowe.

Jeżeli ognisko obiektywu znajdzie się bliżej płaszczyzny sensora niż wynosi wartość
ogniskowej, to obraz będzie nieostry - dla każdej odległości. Oczywiście im bliżej
przysuniesz, tym bardziej.

> Owszem, czasem mamy do czynienia z bardzo małą GO, i zmiany odległości
> poniżej mm zmieniają bardzo ostrość. Ale nawet tam są to zmiany ciągłe,
> nie ma to także nic wspólnego z hiperfokalną, gdzie GO jest bardzo duża.

Kiedy ja nie o tym...

>
> >> Ale chętnie przeczytam, jak - Twoim zdaniem - wynika(ło) to ze zjawiska
> >> paralaksy. Człowiek uczy się w końcu całe życie :-)
> >
> > Możliwe było uzyskanie jeszcze większej głębi ostrości - np 60 cm tyle
>
> Przypomnę że 60 cm to nie była wcale głębia ostrości. GO była
> nieskończona przecież.
> 60 cm to była minimalna odległość, przy której zdjęcie wychodziło
> względnie ostre.

To się nazywa skrót myślowy, jeżeli jest nieczytelny to będę tłumaczył od podstaw jak
sołtys krowie na miedzy, albo przepiszę np kilka pierwszych rozdziałów Cypriana.

>
> > że wymagało to odpowiednio większej czułości filmu i mocniejszego
> > domknięcia i/lub zastosowania obiektywu o krótszej ogniskowej.
>
> No pewnie. Tyle że to już było wystarczająco ciemne.

E tam. Nie wiem jaką ogniskową ma obiektyw od Instaxa Mini 8, ale jest to typowy
aparat fix focus i ostrzy od 60 cm właśnie.
Aha , ładunki do niego mają ISO 800/30
>
> > Jednak ze względu na to że celowniki stosowane w tych aparatach - a są
> > to celowniki lunetkowe, stałe - są obarczone błędem paralaksy
> > (paralaksa : przesunięcie kadru względem pola widzenia celownika) nie
> > robiono tego, gdyż celowanie na odległości poniżej metra byłoby bardzo
> > utrudnione.
>
> Miałem m.in. na myśli aparaty bez optycznego wizjera, takie m.in.
> w komórkach, albo np. specjalne kamery, których akurat używam (tam
> w ogóle nie ma wizjera, chociaż paralaksę można znaleźć z łatwością).

Aparaty w komórkach ? Przecież tam się celuje wyświetlaczem telefonu - tu
ograniczeniem jest otwór względny - musi być zawarty w pewnych granicach, nie może
być zbyt mały.
Co do kamerek się nie wypowiadam - nie znam się i nie wiem co je ogranicza.

> W przypadku lunetek dokładano dodatkowe ramki oraz odpowiednią
> informację w instrukcji, to nie był problem.

Oj chyba dawno nie pracowałeś aparatem z klasycznym celownikiem lunetkowym...
Wyszukaj sobie takiego Feda 5 S i popatrz jak duże jest przesunięcie kadru w
celowniku (dodatkowa ramka właśnie), gdzie minimalna odległość ostrzenia wynosi
właśnie ok 1 metra. Nawet mając pełną świadomość istnienia i skali tego błędu nader
często obcinało się głowy przy ciaśniejszym portrecie.

>
> >> Nie zauważyłem, kto konkretnie i w którym dokładnie miejscu?
> >
> > W wypadku obiektywu 50 mm ustawienie odległości na 62 m, to już jest
> > nieskończoność - dla dowolnego produkowanego typu obiektywu 50 mm.
>
> Niestety znów nie odpowiedziałeś konkretnie na pytanie.
>
> Jak to było? "Ogólne stwierdzenia są zawsze nieprawdziwe" :-)
>
> Np. niektóre aparaty Sony A APS-C mają matryce o wielkości piksela
> poniżej 4x4 um^2.

Czujnika !

W zależności od wymagań oraz oczywiście od jakości
> optyki obiektywu itp., krążek rozproszenia powinien mieć wielkość
> poniżej nawet 4 um do powiedzmy 10 um. Jeśli użyjesz obiektywu
> np. 50/2.8, to w takich warunkach odległość hiperfokalna będzie
> wynosić od kilkudziesięciu metrów do ok. 250 metrów.

Nie jest to prawdą.

>
> Masz tam na skali zaznaczone 250 metrów? :-)
>
> Normalnie pewnie przymkniemy przysłonę w takich okolicznościach,
> ale 60 metrów (= ostrość od 30 metrów do inf) jest realne.

No jest. Tyle że realnie po przymknięciu do 8 głębia ostrości i tak będzie sięgać od
kilkunastu metrów do nieskończoności. Konkretnie krążek rozproszenia będzie w tym
zakresie odległości taki sam.

>
> Dlatego zwykle nie ustawiamy jednak aparatów na odległość hiperfokalną,
> a celujemy "w punkt". Po coś ten AF jednak jest.


W którejś wersji Canona EOS1000, chyba F, był specjalny program A-deep.
Pewnie podobne algorytmy są i dziś szeroko stosowane w programach tematycznych (nie
wiem na pewno, z trybów programowych nie korzystam)
A AF baardzo często można sobie w buty wsadzić - albo nie działa, albo działa bez
sensu, albo np ze względów rozmaitych go nie ma.
Pozdrawiam Marcin