W dniu niedziela, 7 sierpnia 2016 13:24:27 UTC+2 użytkownik Krzysztof Halasa napisał:
> Starzec z Gór <d...@v...pl> writes:
>
> > Testu robić nie muszę - będzie tak samo ostry jak byłby na błonie
> > średnioformatowej. Na tyle na ile pozwala ostrość obiektywu.
>
> Dobre obiektywy (nawet najtańsze kitowe, chociaż nie wszystkie) da się
> tak ustawić, że w macro będa całkowicie ostre (tzn. krążek rozproszenia
> będzie nieistotny w porównaniu z wielkością piksela).

Doprawdy ? To skąd te dramatyczne różnice jakościowe pomiędzy większością kitów a
deczko droższymi obiektywami ?

Kwestia
> odległości, przysłony i ustawionego zoomu (żeby nie napisać
> "ogniskowej").
Niby dlaczego nie pisać o ogniskowej a nie o nic nie mówiącym marketingowym zoomie ?
Takie zestawy (aparat + obiektyw) z różnych powodów mogą
> się nie nadawać do konkretnego zastosowania macro, ale ostrość będzie
> raczej na końcu listy tych powodów (zwłaszcza jeśli nie chodzi o długie
> teleobiektywy, bo tam ten problem może istnieć).

Autor wątku właśnie z jakością kita ma problem. W postaci mydła.

>
> > Prawdziwym kryterium jest czy jednakowo ostre będą przedmioty widoczne
> > w nieskończoności, w punkcie na który ustawimy ostrość, i te przed tym
> > punktem, w spodziewanych granicach.
>
> Po takim postawieniu sprawy, sytuacja jest niezwykle prosta - nie będą
> i nie ma w ogóle takiej możliwości. Aczkolwiek istotne mogą być tu owe
> "spodziewane granice".
Oczywistym jest że obiektywy, zwłaszcza leciwe, mogą gorzej lub lepiej trzymać
ostrość.
Rzecz druga, dla mnie jako dla praktyka nawet ważniejsza : czy dane zdjęcie, zrobione
w określony sposób, spełni wymagania - w tym wypadku będzie wystarczająco czytelne
czy nie. Moim zdaniem, popartym praktyką, zastosowanie nastawy na 1/3 planu da lepsze
rezultaty.
>
> Zdjęcia macro w gruncie rzeczy robi się dokładnie tak samo, jak
> i wszystkie inne - ustawiając ostrość pomiędzy najbardziej ekstremalnymi
> odległościami obiektu. Ustawienie hiperfokalne ma sens wtedy, gdy chcemy
> zrobić portret na tle (ostrych) gór, ale przy macro? Nigdy nic podobnego
> nie przyszło mi chyba do głowy.

Tak jak w portrecie na tle, tak i przy makro, chodzi o optymalne wykorzystanie głębi
ostrości.
Ustawiając ostrość na 1/3 potrzebnej głębi, wykorzystujemy ją w sposób optymalny.

>
> Owszem, jeśli ustawimy dużą przysłonę, i mamy małe wymagania związane
> z ostrością, to jakoś to może nam wyjdzie. Nie wiem jednak, po co ktoś
> miałby coś takiego robić.
> W gruncie rzeczy, pomysł jest na tyle dziwny, że bez zrobienia testu
> nawet nie wiem dokładnie jak nieostre (pomijając to, że bardzo) byłyby
> takie zdjęcia.

Przyjmujesz najbardziej oczywiste zastosowanie hiperfokalnej, czyli ostrość od zera
do nieskończoności. Tymczasem ja proponuję zastosowanie tych samych zasad co przy
ustawianiu hiperfokalnej dla krajobrazu, do fotografowania makro- punkt ostrości w
1/3 wymaganej głębi, by wykorzystać ją w sposób optymalny.
>
> Ciekawe co powiedzieliby ludzie robiący "focus stacking" na taki pomysł
> :-)
Wprowadzili by dodatkowy algorytm.
Chyba że są teoretykami.
Pozdrawiam Marcin