Am Sonntag, 7. August 2016 19:43:47 UTC+2 schrieb Starzec z Gór:
> W dniu niedziela, 7 sierpnia 2016 19:28:29 UTC+2 użytkownik Trefniś napisał:
>
> >
> > IMHO to jest podstawowy błąd! Hiperfokalna to hiperfokalna i wcale mnie
> > nie dziwi, że Twoje "twórcze" rozszerzenie definicji ktoś może potraktować
> > jak bełkot.
> > Zacznij mówić o znanej od zawsze w fotografii głębi ostrości - żadna to
> > rewolucja i nie wzbudza żadnych kontrowersji. I prawie wszyscy znają, a
> > wszyscy stosują.
>
>
> Wszystkie książki które mam, wychodzą od zasady wykorzystania optymalizacji głębi
ostrości. Dla rozmaitych motywów, nie tylko dla krajobrazu.
> To że niektórych wiedza ogranicza się do Wikipedii, to już nie moja broszka.
> Pozdrawiam Marcin
> PS Sprowadzenie hiperfokalnej wyłącznie do fotografii krajobrazu to skutek
nadinterpretacji jednej książki powstałej w drugiej połowie lat 70tych ubiegłego
wieku

Starcze z gor

wypisujesz straszne banialuki i z tego sobie nie zdajesz sprawy.
byc moze, ze masz jakies ksiazki , ale ich albo nie przeczytales , albo przeczytales
ale niczego nie zrozumiales.


Twoja Rada aby do fotografii macro zastosowac odleglosc hiperfocalna jest dokladnie
taka sama jak Rada aby do fotografii pejzazu zastosowac pierscienie macro.


ja rozumiem i akceptuje , ze nikt nie ma oboawiazku posiadania wiedzy na konkretny
temat. Nie masz obowiazku widziec czym jest hiperfoclana.

Ale jesli na ten temat zaczynasz udzielac porad - idiotycznych wrecz- do tego
upierasz sie w swojej niewiedzy , nie zadasz sobie najmniejszego trudu zeby zrozumiec
wyjasnienia , ktore podaje , to czuje sie w opbowiazku , skoro juz tutaj jestm
skoryghowac twoje bezsesnowne wypowiedzi.

przy odleglosoi hiperfokalne, z jej definicji tylna granica glebi GO MUSI siegac do
nieskonczonosci.

nie da sie zrobic zdjecia macro aktualnie stosowana optyka na naszych amatorskich
matrycach , w ten sposob by tylna granica GO siegala do nieskonczonosci.
trzebaby stosowac przyslony rzedu setek , przy ktorych dyfrakcja zrujnuje
rozdzielczosc.

nawet focusstacking na to nie pozwala. A pisze nie z teorii , lecz z praktyki , gdyz
focusstacking stosuje niemal na codzien. Wspominalem - focustacking ma ograniczenia
wynikajace ze zmiany skali odwzorowania ze zmiaena nastawionej odleglosci. nie da sie
bezsladowo zlozyc zdjec robionych w zakresiue ostrosci np od 30 cm do nieskonczonosci
, Zbyt duza roznica w skali odwzorowania.
Do tegoo przy stosowaniu zmiennej nastawy odlegloisci zmienia sie polozenie
przedniego punktu nodalnego, co prowadzi do bledow paralaxy , czyli
perspektywicznych. Z innego punktu widzenia jest fotografowany przedmiot np z 30 cm
, a z innego fotografoweany np z 2 m , jesli zmienicz nastaw oidleglosci wysuwajac
mieszek, czy pokretlem na skali odleglosci. Trzebaby zagwarantowac niezmiennnosc
polozenia NP, co jest przedsiewzieciem niezwylke trudnym , ze wzgledu na wymagana
precyzje na tych odlegociach - rzedu ulamka mm.
w przypadku takich ukladow optycznych jak Helios ( podwojny gauss) lub wposmniany
przez ciebie czeski wytwor meopty anaret - czyli tryplet czterosoczewkowy ,
nalezaoby tak umocowac obiektyw , zeby pozostalk on nieruchoy w stosunku do przemiotu
, a wykrecal sie do tylu/ przodu aparat z matryca.
w przypadku opbiektywow z wewnetrznym ogniskowaniem sprawa bylyb jeszcze trudniejsza.

Twoje absurdalne porady wskazuja , ze nie wiesz o czym mowisz , nie rozumiesz istoty
zagadniena , ktore chcesz poruszyc.