On Wed, 24 Mar 2010 21:48:07 +0100, Tomasz Wójtowicz wrote:
>Przyznam, że nie bardzo rozumiem ideę barw XYZ - zawsze myślałem, że są
>to rzeczywiste barwy, tylko dość "daleko" od światła widzialnego, np. w
>podczerwieni czy ultrafiolecie, tak że ich kombinacja liniowa jest w
>stanie pokryć całą przestrzeń widzialną. Tylko wtedy wystarczyłoby
>zbudować kineskop emitujący barwy XYZ i tadam! mamy super barwy na
>ekranie telewizora. Ale chyba tak się nie da - chyba barwy XYZ są jakieś
>wirtualne i nie odpowiadają rzeczywistym długościom promieniowania EM.

Tak wlasnie jest - to sa .. nawet nie tyle barwy, co wspolczynniki
wirtualne.

Tu masz ladne wykresy
http://en.wikipedia.org/wiki/CIE_1931_color_space

te "wirtualne barwy" sa tak dobrane zeby rzeczywiste kolory nie dawaly
ujemnych wartosci, a tylko dodatnie.

Z wykresu widac tez ze zolty ladnie lezy jako liniowa kombinacja
zielonego i czerwonego, wiec pomysl Panasonica raczej nie ma sensu.


A zobaczcie jeszcze tutaj:
http://en.wikipedia.org/wiki/File:Chinesischer_Goldb
arren.JPG

Czy na waszych monitorach czegos brakuje ? :-)


>Współczesna przestrzeń barw praktycznie została narzucona przez
>telewizję w latach 50. i przykrojona nie ze względu na możliwości
>luminoforu, co ze względu na szerokość pasma chrominancji w kanale
>telewizyjnym. Stąd przestrzeń barw NTSC to tak naprawdę wąski trójkącik,
>w stosunku do tej "podkowy" XYZ.

IMO to jednak z luminoforow wynikalo, bo czemu nie mialby to byc
wiekszy trojkat ?

Inna sprawa ze byc moze strata z tego ograniczenia nie jest duza.

J.