"docxxx" <s...@g...com> napisal:

> Glupie pytanie. Jeden zrobi na 1/10 nieporuszone, a drugiemu nie
> wystarczy 1/250 + VR. Przeciez to wszystko zalezy od wielu czynnikow:
> od fotografa, jego ulozenia ciala i rak, sposobu trzymania sprzetu
> itd. Sprawdz, ile jestes w stanie "wytrzymac" i rob zdjecia. Metoda
> empiryczna jest najlepsza.

Ze empiria jest najlepsza, to fakt, ale pytania za glupie nie uwazam. Po
prostu czasem przed rozpoczeciem eksperymentowania (które najczesciej mozna
wykonac dopiero po zakupieniu sprzetu) warto chocby orientacyjnie wiedziec,
czego sie mozna spodziewac.
Oprócz wielosci czynników wplywajacych na mozliwosc poruszenia zdjecia warto
tez zdawac sobie sprawe, ze dochodzi tu statystyka. Nie jest tak, ze do
pewnego czasu mamy zdjecia nieporuszone a po jego przekroczeniu wszystkie
staja sie poruszone - w rzeczywistosci prawdopodobienstwo poruszenia zdjecia
rosnie ze wzfroistem czasu ekspozycji. Ponizej pewnego czasu nie mamy
poruszonych zdjec, powyzej pewnej granicy pojawiaja sie poruszone i dalsze
zwiekszanie czasu powoduje, ze poruszonych zdjec jest coraz wiecej, a
powyzej pewnego czasu praktycznie nie mamy szans zrobic nieporuszonego
zdjecia. Dodatkowo sprawe komplikuje to, ze o uznaniu zdjecia za poruszone
decyduje czesto wielkosc odbitki - przy niewielkim formacie (lub np. przy
przeskalowaniu do rozmiaru nadajacego sie na strone www) zdjecie wyglada na
calkowicie ostre, degradacja ostrosci wskutek poruszenia zaczyna wylazic
dopiero gdy ogladamy zdjecie 'piksel w piksel' lub robimy wydruki w duzym
formacie.


--
Pozdrawiam!
Marek Wyszomirski (w...@t...net.pl)