On 2009-11-03 15:22:11 +0100, Jakub Jewuła <b...@s...com.pl> said:

>> I wtedy w profesjonalnych zastosowaniach okołopoligraficznych analogowe
>> MF/WF miały się jeszcze dobrze. Jakimś przełomem było upowszechnienie
>> się ~40 MPx, od tego czasu w większości przestano sięgać po slajdy -
>> mimo że jakość raptem gdzieś pomiędzy 6x4,5, a 6x7, to do prawie
>> wszystkiego wystarczająca (po lekkim przymknięciu oczu).
>
> Ale to tylko w studio. Malo kto biega w teren z Haslem na kablu ;)

Pewnie nie wiesz, ale przystaffki od dość dawna oferują zasilanie
bakteryjne i karty pamięci. Kto by pomyślał, nie? ;-)


>> W poligrafi 135 to się używało do góra okolic A4, na A3 szło z wielkim
>> bólem i zgrzytaniem zębami, bo ziarno gryzło w oczy, a z pewnością nie
>> można się juz tam było doszukać żadnego dodatkowego detalu. Takie ~10
>> Mpx.
>
> Jesli chodzi o kolorowe negatywy to mozna sie zgodzic.
> (tylko kto je wogole skanowal?)
> Jesli zas o dobre slajdy to nie. Nie ma mowy o ziarnie przy formacie A3.

Jesteś w zupełnie mylnym błędzie. Zaczynając od tego, że negatyw ma
drobniejsze ziarno od slajdu.


> Przy formacie B1 ziarno widac, ale w niczym nie przeszkadza w druku.

Przy B1 z małego, to głównie widać ziarno. Włąściwie nic poza nim ;-)
"Wydolność" rozdzielcza slajdów ISO 100, to jakieś 2200-3000 dpi.
Więcej tam po prostu poza ziarnem nie znajdziesz. A i ta ostatnia
wartość, to z mocnym wiatrem w dupę.


> Byc moze widziales efekt badziwenego skanera (przeostrzanie).

Widziałem efektu z wielu różnych skanerów, w tym i tych, które sam
obsługiwałem. I nie, nie były to HP ;-)


--
Pozdrawiam
de Fresz