On 2 Lip, 20:52, "T.M.F." <t...@n...mp.pl> wrote:
> Z prawdopodobienstwem graniczacym z pewnoscia powiem ci - za grosze.
> Cokolwiek egzotycznego teraz nie wymyslimy to bedzie to zapis cyfrowy,
> znacznie latwiejszy do przeczytania w przyszlosci niz analogowy. Wez
> jako przyklad winylowa plyte analogowa. Teraz, zeby ja odczytac
> problemem moze byc dostep do igly. Trzeba rzezbic pewnie z laserem,
> problemem wiec nie jest jak odtworzyc uzyskane dane, ale jak je
> przeczytac. Przy dowolnym urzadzeniu z interfejsem cyfrowym dostep do
> danych jest o wiele prostszy, a z ich obrobka komputery sobie radza co
> raz lepiej. Takze za 100 lat pewnie nawet jesli nie bedziesz mial kodeka
> jpeg, to komputer stwierdzi, ze to moga byc dane graficzne i sam
> wykombinuje jak je odtworzyc.

Ach ta wiara w komputery i ich super możliwości. Najpierw trzeba by
rozwiązać
jaka jest organizacja dostępu do danych. Gdzie są dane a gdzie
informacje opisujące
ich położenie. Jak już to rozwiążesz zostaje tylko rozszyfrować jaki
jest format pliku.
Gdybyś dostał talerz od twardego dysku, musiałbyś najpierw zacząć od
rozwiązania problemu
w jaki sposób zapisywane są podstawowe dane na tym dysku.
Magnetycznie, optycznie
czy może jeszcze inaczej. A na razie myślimy kategoriami oczywistymi
dla nas.
Gdyby nie kamień z Rosetty nadal hieroglify były by dla nas tajemnicze
i nieodgadnione.
A był to zapis danych bardzo prymitywny.
>

> >> Dobrym przykladem jest np. odzyskiwanie obecnie starych
> >> negatywow. Niejako przy okazji masz za grosze dostepny soft, ktory je
> >> skanuje, usuwa rysy, przebarwienia itd. A przypuszczam, ze 100 lat temu
> >> ludzie tez sie zastanawiali co to bedzie z ich zdjeciami, skoro celuloid
> >> jest tak nietrwaly.
>
> > hmmmm. byc moze sie nie zastanawiali. jaby nie bylo zdjecia czy na
> > celuloidzie czy na papierze, w sprzyjajacych warunkach moga zyc
> > kilkaset lat. dlugo ponad czas zycia jednej generacji. wiec ten
> > problem raczej dla poprzednich nie istnial. to my (cyfrowa genercaja)
> > mamy problem bo nasze dane sa wrazliwe i nie mozemy sobie pozwolic na
> > to, zeby wrzucic je do walizki i zamknac na strychu na 50 lat. sadze,
> > ze to nasza generacja sie zaczela zastanawiac nad tym.
>
> No wlasnie, w sprzyjajacych warunkach. W sprzyjajacych warunkach pamiec
> NAND utrzymuje dane setki lat.

Tylko skąd wziąć te idealne warunki. Każdy zapis jest analogowy. Bo
albo jest to
zmiana pola magnetycznego nośnika albo fizyczne zagłębienie
albo utrzymanie jakiegoś potencjału (w jakimś zakresie) albo zmiana
współczynnika odbicia światła.
I każda z tych form degeneruje się w czasie z tym im większa gęstość
zapisu
tym jest to proces szybszy. Mamy rozmagnesowanie się dysków od pola
magnetycznego
Ziemi, dyfuzje, upływności, znów dyfuzję.
Technika cyfrowa ratuje nas dlatego, że jest bardziej odporna na błędy
ale wymaga pewnej
organizacji zapisu danych. Bez wiedzy jak jest to zapisane raczej tego
nie odczytamy.

>
> Glupi pendrive w temp. 25 stopni trzyma dane przez co najmniej 100 lat.
> Wiec w czym problem? A sa znacznie lepsze nosniki. Oczywiscie wiekszosc
> chinskiego badziewia szlag trafi, tak jak szlag trafil wiekszosc blon
> celuloidowych. Ale kogo to obchodzi?

W chwili obecnej pendrive nie mają nawet 10 lat a często słyszę rady
by używać kilku mniejszych kart pamięci bo często padają.

A jakie są te lepsze nośniki?