"Adam Płaszczyca" <t...@o...spamnie.org.pl> napisał:

>
>> I w tym momencie wracamy do źródeł. Projektując szkło projektant musi
>> zapewnić akceptowalne dla użytkownika rozjazdy również pzry brzegach.
>
> Owszem, ale tutaj nie ma wielkiego problemu, bo choć pole krycia jest
> większe, to kąt widzenia klatki jest taki sam.
>

Kąt będzie ten sam przy założeniu zmiany ogniskowej proporcjonalnie do
zmiany rozmiarów klatki. OK, z takim założeniem jestem w stanie się zgodzić
i czekam na dalsze jego implikacje...

>> Zapewneinie umiarkowalnej wielkosci tych rozjazdów dokonuje się zwykle
>> kosztem pewnego pogorszenia jakosci optycznej w centrum kadru. Projektant
>> projektujący szkło pod wielki format musi zapewnić umiarkowane rozjazdy
>> na
>> bardzo szerokim obszarze, projektujący pod małą klatkę musi zapewnić
>> znacznie mniejszy obszar bez rozjazdów. Który z nich uzyska lepszą jakosć
>> otyczna w centrum kadru?
>
> Identyczne będą. Zauważ, że różnica jest tylko w skali. Jeśli narysujesz
> schemat małego obrazka z zachowaniem wymiarów, to kiedy go powiększysz
> otrzymasz LF.

I tu się podłożyłeś. Bo kontynuując tezę o liniowej zmianie rozmiarów jeśli
obiektyw małego obrazka będzie rysował obraz punktu jako krążek o średnicy
1/100 mm (liczbę 1/100 mm przyjąłem na wiarę bez głębszego zastanawiania się
jak duży ten krązek będzie - ale chyba się zgodzisz, że dla dowolnego
nieidealnego obiektywu obrazem punktu nie będzie punkt, tylko jakoś tam
rozmyta plamka - sądzę, że w zgrubnym przybliżeniu można przyjąć że będzie
to krążek) to liniowo powiększając wszystko 10x otrzymamy obiektyw rzutujący
jako obraz punktu krążek o średnicy 10x większej. A więc - jego
rozdzielczość też będzie 10x mniejsza. Powiększając zatem mały fragment
obrazka z takkiego powiększonego obiektywu w takim samym stopniu jak cały
obrazek z obiektywu małoobrazkowego otrzymamy obraz 10x mniej ostry.
W rzeczywistości problem będzie jeszcze bardziej skomplikowany - proste
powiększenie soczewek nie załatwia sprawy - obiektyuw z większymi soczewkami
może być dużo trudniejszy do wykonania (konieczność zapewnienia
jednorodności szkła, utrzymania w rozsądnych granicach deformacji wywołanych
zmianami temperatury, zapewnienie sztywnosci mechanicznej (przy liniowym
zwiększeniu rozmiarów masa rosnie z sześcianem, a powierzchnie pzrekrojów
tylko z kwadratem powiększenia). Gdyby tak prosto było zwiększać soczewki
miałbyś do wielkiego formatu łatwo dostępne standardy o jasności 1.4 czy
1.7...

>[...]
>>> Najpierw pisze, że ten sam efekt można uzyskać przy tej samej skali
>>> odwzorowania.
>>
>> Ten sam tylko pod względem kadru - pod względem jakości technicznej juz
>> nie.
>> Gdy zaczniesz powiększać bardzo mały wycinek kadru wielkiego formatu
>> strata
>> na jakości będzie taka, że z dobrej jakościowo cyfrowej matrycy
>> naświetlającej od razu tylko taki mały wycienk wyciśniesz więcej.
>
> Nie. Rozdzielczość materiału nie maleje wraz z rozmiarem kadru. Inaczej
> jest z matrycami - jeśli masz dwie z X Mpix, to większa ma mniejszą
> rozdzielczość.

Zakładając, że ta większa ma tyle samo pixeli, co nie musi być prawdą.

> Jakość uzyskanego zdjęcia będzie taka sama, a jej porównanie można odnieść
> jedynie do rozdzielczości matrycy vs rozdzielczości filmu.

A co z rozdzielczością optyki? Dlaczego upierasz się, by ją pomijać?

> IMHO będą one podobne, choć przy mikromatrycach rozdzielczość na mm może
> być większa, za to wtedy może rozdzielczość obiektywu klęknąć.
>
Przy mikromatrycach takich jak w telefonach komórkowych - faktycznie. Zbyt
małe soczewki tez jest ciężko wykonać (precyzja szlifowania, wpływ dyfrakcji
swiatła). Ale - to wylezie pzry naprawdę małych matrycach. Przy takich jak w
APSC czy tych lepszych kompaktach cyfrowych rozdzielczość optyki będzie
lepsza niż przy wielkim formacie.


--
Pozdrawiam!
Marek Wyszomirski (w...@t...net.pl)