W dniu 2020-02-17 o 16:45, J.F. pisze:

>>> Nie zniknie. Juz nas ponad 200 lat globalizowali.
>
>> Wolne żarty, gdzie 200 lat temu był swobodny dostęp do użycia obcego
>> języka? Wymieranie języków jest naturalną cechą cywilizacji.
>
> W zaborze austryjackim. Bo w rosyjskim i pruskim to wcale nie swobodny ...

To że narzucali język urzędowy i szkolny nie oznacza zakazu
nauki innych języków.


pozdrawiam

do góry

Pan J.F. napisał:

>>> Przy czym zauwaz, ze szlachta u nas do szkoly chodzila,
>>> mieszczanstwo roznie, a chlopi wcale.
>> Zauważam, że mieszczaństwo przeważnie chodziło, szlachta różnie.
>
> Wsrod mieszczanstwa na pewno byla i biedota.
> No i sam wiesz, ze oni chetniej po niemiecku :-(

Po niemiecku też da się w szkole uczyć. A miejska biedota to już
wynalazek ery przemysłowej. Typowe mieszczaństwo musiało żyć ze
swych umiejętności, siła fizyczna nie wystarczała, jak na roli.

>>> Radio, kino, potem telewizja najbardziej rozpowszechnia ...
>>> ale jakos lwowski akcent sie nie upowszechnil.
>> A miał?
>
> No, jesli mamy nadajnik we Lwowie, tudziez studia filmowe ...
> to chyba powinien, zgodnie z Twoja teoria.

Przed wojną Polskie Radio Lwów nadawało "Wesołą Lwowską Falę".
Jak najbardziej mówili tam "ta joj!". Ale nie po to przecież,
by nauczyć tego ludzi z Wilkopolski.

>>> Niewatpliwie wielkie wojny i masowe migracje pomagaja
>>> ujednolicic jezyk mowiony.
>> Wątpliwie -- bo czeski i kilka innych języków nabrało siły
>> i nie zanikło właśnie w wyniku zmian wywołanych wojną.
>
> Ale chyba to mialem na mysli - Czesi sie z jednej strony
> zebrali, a z drugiej wymieszali miedzy soba.
> Mieszanie sprzyja ujednoliceniu danego jezyka.

Nie, nie wymieszali się. To tam inaczej wyglądało niż w Polsce.

> Co prawda dorzucili im Slowacje ...

Sami sobie dorzucili. To znaczy Masaryk tak wykombinował.

--
Jarek

do góry

Hello J.F.,

Monday, February 17, 2020, 5:40:24 PM, you wrote:

>>> Kolejny polski ewenement -- edytor Chi Writer używany przez
>>> "niemal wszystkich". Na świecie był programem niszowym,
>>> wykorzystywanym przez jakichś zwariowanych naukowców do pisania
>>> swoich wymyślnych formułek.
>>> U nas zyskał uznanie tylko z tego powodu, że dało się w nim metodą
>>> "na rympał" rozwiązać "problem" polskich literek.
>>Na rympał? Pełny edytor fontów to jest ,,na rympał"?
> A komu sie chcialo fonty edytowac ?

Mi.

> Bralo sie to, co bylo.

Jak już ktoś inny zrobił? Do mnie wróciły moje fonty na laserówkę...

> Mial tez pare innych zalet - dolne indeksy, gorne...

Miał całkiem spore możliwości. Ale Windows 3.1 + Word 2.0c + Excel
4.0a pozamiatały wszystko. Nie tak dawno zawiozłem dyskietki
instalacyjne do MHKI :)


--
Best regards,
RoMan
Nowa strona: http://www.elektronika.squadack.com (w budowie!)

do góry

On Mon, 17 Feb 2020 17:24:43 +0100, "Andrzej P. Wozniak"
<u...@p...onet.pl.invalid> wrote:
> W jaki sposób zapewnisz sobie możliwość wspomnienia?

Poczucie (obecnie) satysfakcji, ze mam rację jest wystarczające.

--
Marek

do góry

Pan Marek napisał:

>> W jaki sposób zapewnisz sobie możliwość wspomnienia?
>
> Poczucie (obecnie) satysfakcji, ze mam rację jest wystarczające.

Wystarczające?! Do czego? Do wygrania zakładu?! Chodziło o zakład!

--
Jarek

do góry

2020-02-13 o 00:48 +0100, Mateusz Viste napisał:
> Niestety nie znalazłem dokumentacji tego programu, tylko gołą binarkę.
> Program zajmuje 1184 bajtów pamięci - wliczając w to obsługę
> klawiatury.

Po dalszych pracach wykopaliskowych udało mi się zlokalizować
pełniejszą wersję programu "ogonki" - tj. z oryginalną dokumentacją.
Poniżej wklejam część o której wspominałem (ta, co to zrobiła na mnie
wrażenie wiele lat temu).

W 1991, nieodżałowany Andrzej Gróbel pisał tak:
> Program nie przechowuje w pamięci generatorów znaków tylko same znaki
> diakrytyczne tj. ogonki, kreski, kropki etc. Znaki te są wspólne dla
> wszystkich generatorów (8x8, 8x14, 9x14, 8x16, 9x16) dzięki stosowaniu
> odpowiednich korekcji przy nakładaniu ich na litery łacińskie. Dzięki
> takiemu rozwiązaniu oraz wykorzystaniu jako obszar danych fragmentu
> PSP udało się wielkość rezydenta ograniczyć do 1152 bajtów"

Jeśli kto interesuje się archeologią, to tutaj link pod którym udało mi
się odnaleźć ten znakomity zasób:

https://web.archive.org/web/20050225123103/http://og
onki.webpark.pl/

Mateusz

do góry

Pan Mateusz Viste napisał:

>> Niestety nie znalazłem dokumentacji tego programu, tylko gołą binarkę.
>> Program zajmuje 1184 bajtów pamięci - wliczając w to obsługę
>> klawiatury.
>
> Po dalszych pracach wykopaliskowych udało mi się zlokalizować
> pełniejszą wersję programu "ogonki" - tj. z oryginalną dokumentacją.
> Poniżej wklejam część o której wspominałem (ta, co to zrobiła na mnie
> wrażenie wiele lat temu).
>
> W 1991, nieodżałowany Andrzej Gróbel pisał tak:

On był Górbiel jednak.

>> Program nie przechowuje w pamięci generatorów znaków tylko same znaki
>> diakrytyczne tj. ogonki, kreski, kropki etc. Znaki te są wspólne dla
>> wszystkich generatorów (8x8, 8x14, 9x14, 8x16, 9x16) dzięki stosowaniu
>> odpowiednich korekcji przy nakładaniu ich na litery łacińskie. Dzięki
>> takiemu rozwiązaniu oraz wykorzystaniu jako obszar danych fragmentu
>> PSP udało się wielkość rezydenta ograniczyć do 1152 bajtów"
>
> Jeśli kto interesuje się archeologią, to tutaj link pod którym udało mi
> się odnaleźć ten znakomity zasób:
>
> https://web.archive.org/web/20050225123103/http://og
onki.webpark.pl/

Ja przy pracach wykopaliskowych związanych z tym wątkiem dotarłem do
warstwy zawierającej pakiet "polonica" w wersji oryginalnej. Czyli
jest archiwum ARJ podzielone na 5 kawałków wielkości dyskietki 360 kB.
Po rozpakowaniu wylazły z wnętrza 244 pliki o dacie 28 grudnia 1993.
Więc jest to późny neolit, właściwie schyłek epoki, w której jakieś
polonizowanie było potrzebne. Ale pamiętam skąd toto u mnie się wzięło.
Dostałem od księgowej, a księgowi to mocno zachowawcze środowisko.

Jest opis POCZYTAJ.DOC, w którym piszą, że można tym sobie obrobić
klawiaturę, monitor oraz drukarkę. Do wszystkiego dedykowane pliki
EXE, część rezydentnych. Rezydentne zapewne do tego, by móc obsłużyć
te drukarki, które nie mają możliwości wymiany całego zestawu 256
znaków (jak ten nieszczęzny epson fx-800). I chyba też po to, aby
móc definicje odświeżać w przypadku wyłączenia drukarki.

Jest też obsługa drukarek laserowych. I tak na przykład plik HP-4L.EXE
ma długość 3202 bajty -- domyślam się, że po prostu wysyła sekwencję
wyboru jednego z wbudowanych fontów. Jak pamiętam, to określa się
stopień pisma, jego gęstość (znaki na cal) i stronę kodową. Wbudowane
fonty mają litery łacińskie ze wszystkimi przyległościami, cyrylicę
oraz grekę. W Tbilisi już by musieli załadować swoje literki z pliku,
co też specjalnie kłopotliwe nie jest. Krojów kilkanaście, a może
więcej, bardzo dobrze dopracowene. Tyle że nigdy nie ma okazji ich
oglądać. Ja się tym pobawiłem raz, z okazji poznawania nowej drukarki
laserowej. Fajnie było, wszystko ładnie i po polsku. Ale akurat czasy
"wierszowego" podejścia do drukowania się kończyły.

PCL to w sumie niezły język opisu strony -- najlepszy dowód, że w
niezmienionej formie używany jest do dzisiaj, w zasadzie w każdej
niepostscriptowej drukarce HP.

To tyle z badań in vitro, bo na in vivo w tej chwili nie mam warunków.
W razie czego mogę przekazać obiekt do badań w zaprzyjaźnionym
laboratorium.

Jarek

--
Na kolanach przez dni i tygodnie
Przed nikomu nie znanym świętym
Upieramy się nadal łagodnie,
Że nie gruzy to, lecz fundamenty.

do góry

2020-02-18 o 14:41 +0100, Jarosław Sokołowski napisał:
> On był Górbiel jednak.

Ale wtopa. Od kilku dni szukam go po internecie, w myślach powtarzając
"Andrzej, Andrzej, gdzież ja Cię znajdę po tylu latach", a tutaj
wklepałem bez zastanowienia... Trochę wstyd.

> Ja przy pracach wykopaliskowych związanych z tym wątkiem dotarłem do
> warstwy zawierającej pakiet "polonica" w wersji oryginalnej. Czyli
> jest archiwum ARJ

Mmmm, ARJ. Widzę kolega też koneser.

> Po rozpakowaniu wylazły z wnętrza 244 pliki o dacie 28 grudnia 1993.
> Więc jest to późny neolit, właściwie schyłek epoki, w której jakieś
> polonizowanie było potrzebne.

Bo ja wiem? DOS w zasadzie zaprzestał panowania dopiero po 1995, za
sprawą ofensywnej operacji "Chicago". Co prawda już wcześniej system
operacyjny MS-DOS wspierał polskie szlaczki bez potrzeby dodatkowych
narzędzi, ale robił to jednak w dość kłopotliwy (nie-mazowszany)
sposób. Dziś rozumiem dlaczego tak robił, ambitnie próbując dać
możliwość klepania kilku-językowych tekstów, ale wówczas dużo
ważniejsze było dla mnie zachowanie semigrafiki, więc zastanawiałem się
niejednokrotnie dlaczego William w tak złośliwy sposób spaskudził nam
kodowanie.

> (jak ten nieszczęzny epson fx-800)

On był LX-800 jednak.

> PCL to w sumie niezły język opisu strony -- najlepszy dowód, że w
> niezmienionej formie używany jest do dzisiaj

Czy tak znów niezmienionej? Kiedy ostatni raz walczyłem z drukarką,
miałem do wyboru kilka wersji: PCL5, PCL5e, 5c, 6... Metodą prób i
błędów dobrałem coś działającego, ale przy innym dialekcie niż ten
jeden działający, drukarka albo drukowała byle co, albo się całkiem
zawieszała. A była to jakaś laserówka z okolic lat 2000 - chyba
Lexmark.

> W razie czego mogę przekazać obiekt do badań w zaprzyjaźnionym
> laboratorium.

Chętnie pooglądałbym te materiały, a i może wstawiłbym je w jakiejś
formie na światową sieć, dla przyszłych pokoleń archeologów.

Mateusz

do góry

Pan Mateusz Viste napisał:

>> On był Górbiel jednak.
> Ale wtopa. Od kilku dni szukam go po internecie, w myślach powtarzając
> "Andrzej, Andrzej, gdzież ja Cię znajdę po tylu latach", a tutaj
> wklepałem bez zastanowienia... Trochę wstyd.
>
>> Ja przy pracach wykopaliskowych związanych z tym wątkiem dotarłem do
>> warstwy zawierającej pakiet "polonica" w wersji oryginalnej. Czyli
>> jest archiwum ARJ
>
> Mmmm, ARJ. Widzę kolega też koneser.

E tam koneser. Pliki przeleżały z górą ćwierć wieku w spakowanej formie.
ARJ nie miałem, więc doaptowałem. W środku dokumentacja zakodowana rzecz
jasna po dosowemu. Przypomniałem sobie, że mam gdzieś skrypt do traslacji,
znającey te wszystkie mazovie i dehaeny. Patrzę do środka -- autorem jest
Andrzej Górbiel.

>> Po rozpakowaniu wylazły z wnętrza 244 pliki o dacie 28 grudnia 1993.
>> Więc jest to późny neolit, właściwie schyłek epoki, w której jakieś
>> polonizowanie było potrzebne.
>
> Bo ja wiem? DOS w zasadzie zaprzestał panowania dopiero po 1995, za
> sprawą ofensywnej operacji "Chicago". Co prawda już wcześniej system
> operacyjny MS-DOS wspierał polskie szlaczki bez potrzeby dodatkowych
> narzędzi, ale robił to jednak w dość kłopotliwy (nie-mazowszany)
> sposób. Dziś rozumiem dlaczego tak robił, ambitnie próbując dać
> możliwość klepania kilku-językowych tekstów, ale wówczas dużo
> ważniejsze było dla mnie zachowanie semigrafiki, więc zastanawiałem
> się niejednokrotnie dlaczego William w tak złośliwy sposób spaskudził
> nam kodowanie.

Ja już powiedzmy od 1990 roku, a może i wcześniej, nie odczuwałem
żadnych dolegliwości związanych z kodowaniem DOS. Nawet jak trzeba
było na raz używać wielu "standardów", to jakoś dawało się wcisnąć
gdzieś filtr, który robił ponwersję w locie.

Sposób rozmieszczenia krzaczków może komuś się podobać albo nie,
ale jednak z technicznego punktu widzenia wszystko zostało dobrze
zinternacjonalizowane. Teraz ze zduminiem czytam, że ktoś pracowicie
dziergał bitmapowe fonty do drukarki laserowej (to nie jest uwaga
personalna -- po prostu zauważam, jak brak dostępu do informacji
może utrudnić życie). W każdym razie drukarki laserowe (chyba że
Cannon lbp-8) same w sobie świetnie drukują rozmaitymi fontam (też
skalowanymi) w dowolnym kodowaniu. I to w sposób maksymalnie wygodny
dla programisty.

>> PCL to w sumie niezły język opisu strony -- najlepszy dowód, że w
>> niezmienionej formie używany jest do dzisiaj
>
> Czy tak znów niezmienionej? Kiedy ostatni raz walczyłem z drukarką,
> miałem do wyboru kilka wersji: PCL5, PCL5e, 5c, 6... Metodą prób i
> błędów dobrałem coś działającego, ale przy innym dialekcie niż ten
> jeden działający, drukarka albo drukowała byle co, albo się całkiem
> zawieszała. A była to jakaś laserówka z okolic lat 2000 - chyba
> Lexmark.

Zawsze mnie przestrzegali przed używaniem klonów. Rozumiem, że ta
walka to dobór jednego ze sterowników dostępnych z jakimś podejrzanym
systemem. Przed podejrzanymi systemami to mnie nawet przestrzegać
nie trzeba. A sam PCL jest dla mnie czytelny i zrozumiały. Gdybym
dzisiaj miał napisać program metodami oldskulowymi, czyli obywając
się bez zewnętrznego wsparcia systemu -- to bym bez trudu drukował
co tylko zapragnę.

>> W razie czego mogę przekazać obiekt do badań w zaprzyjaźnionym
>> laboratorium.
>
> Chętnie pooglądałbym te materiały, a i może wstawiłbym je w jakiejś
> formie na światową sieć, dla przyszłych pokoleń archeologów.

Nie wiem czy to nie jakiś arcykomercyjny produkt, bo wygląda dość
porządnie. Ale autor jest podpisany -- i znany guglowi.

--
Jarek

do góry

Paweł Pawłowicz wrote:

> Trzeba przyznać Angolom, że ich gramatyka jest bardzo logiczna.

Ale dramatycznie przekombinowana celem obsługi rzadkich w praktyce
przypadków użycia. Czasu przyszłego w czasie zaprzeszłym ciągłym w
stronie biernej, to kiedy ostatnio używałeś? A jest i znać trzeba. :-)

U nas sobie nikt pierdołami w stylu "chciałbym powiedzieć, że kiedyś
wydawało mi się, że do przyszłego czwartku o 16:00 coś będzie wykonywane
od 4 godzin" głowy nie zaprząta i to uważam za właściwe podejście. A ci
biedni ludzie muszą jechać z potworkami w stylu by Friday noon the part
would have been being soldered for 3 hours. Owszem, lingwistycznie to
jest absolutnie logiczne dopełnienie całości, ale... *naprawdę* musimy
po to wprowadzać cztery dedykowane czasy?

> i zlikwidowali kretynizm "pismo sobie, a wymowa sobie"

To chyba w każdym języku tak masz, tylko w ojczystym nie zauważasz.
Ale odmienne sposoby wymawiania tak samo zapisanego słowa w zależności
od jego znaczenia, to chyba tylko oni. Choćby głupie "wind" -- chcesz
coś nawinąć, czy pójść na spacer? :-)

Z trzeciej strony, odpowiednika "Dearest creature in creation" po polsku
nie znam. :-)

https://www.youtube.com/watch?v=1edPxKqiptw

Pozdrawiam, Piotr

do góry