> Użyć zepsutych nożyczek i utrzymywać niskie obroty. Ręcznie. Włściwie
> nie chodzi o nożyczki, tylko o nożyczek (w liczbie pojedynczej), czyli
> jedno ostrze. Tym się dobrze dłubie dziurę nie tylko w plastikach, ale
> w tekstolitach, laminatach, a nawet w aluminium. Kształt instrumentu
> wiertniczego (skos) i ostrze są do tego akurat. Można robić jednym
> przyrządem otwory o różnej średnicy.

Bardzo dobra metoda - serio, choć nie każde nożyczki ładnie skrawają.
Bywa nawet że lepiej skrawają tyłem niż ostrzem!
Problemem może być łączenie połówek, mocno je ścisnąć.

__
Irek.N.

do góry

> Ja takie rzeczy robię ręczną frezarką z mini frezem trzpieniowym.
> Bardzo ładnie tnie wszelkie plastiki.

A ja 7-mio tonową z frezem palcowym, czy to coś zmienia? ;)
Jak znajdzie ładne nożyczki - pokocha metodę, byle nie robił zbyt dużych
dziurek. Duże nie wychodzą ładnie.

__
Irek.N.

do góry

Powitanko,

> czy Ktoś może walczył z dziurą w obudowie Z23?

Z Kradexu? Toz to polistyren. Zwyklym wiertlem, tylko dobrze zamocowac w
imadle, z obrotami nie przesadzac, bo polistyren topi sie "od
patrzenia". Jak nie masz narzedzi, a chce Ci sie podjechac w okolice
Piaseczna, to zapraszam.

Pozdroofka,
Pawel Chorzempa
--
"-Tato, po czym poznać małą szkodliwość społeczną?
-Po wielkiej szkodzie prywatnej" (kopyrajt: S. Mrożek)
******* >>> !!! UWAGA: ODPOWIADAM TYLKO NA MAILE ->:
> (moje imie.[kropka]nazwisko, ten_smieszny_znaczek)gmail.com

do góry

Pan Irek N. napisał:

>> Użyć zepsutych nożyczek i utrzymywać niskie obroty. Ręcznie. Włściwie
>> nie chodzi o nożyczki, tylko o nożyczek (w liczbie pojedynczej), czyli
>> jedno ostrze. Tym się dobrze dłubie dziurę nie tylko w plastikach, ale
>> w tekstolitach, laminatach, a nawet w aluminium. Kształt instrumentu
>> wiertniczego (skos) i ostrze są do tego akurat. Można robić jednym
>> przyrządem otwory o różnej średnicy.
>
> Bardzo dobra metoda - serio, choć nie każde nożyczki ładnie skrawają.
> Bywa nawet że lepiej skrawają tyłem niż ostrzem!
> Problemem może być łączenie połówek, mocno je ścisnąć.

Jeszcze kiedyś wierciłem *świdrem* do drewna. Świdrem, nie wiertłem.
Takim ręcznym. Nie pamiętam jak on się nazywa -- ślimakowy, czy jakoś tak.

--
Jarek

do góry

Irek N. <j...@t...tajny.jest> napisał(a):

> > Ja takie rzeczy robi=EA r=EAczn=B1 frezark=B1 z mini frezem trzpieniowy=
> m.
> > Bardzo =B3adnie tnie wszelkie plastiki.
>
> A ja 7-mio tonow=B1 z frezem palcowym, czy to co=B6 zmienia? ;)
> Jak znajdzie =B3adne no=BFyczki - pokocha metod=EA, byle nie robi=B3 zbyt=
> du=BFych=20
> dziurek. Du=BFe nie wychodz=B1 =B3adnie.
>
> __
> Irek.N.
Ładne wychodzą tylko trzeba poprawić. Nawija się na ołówek papier ścierny,
taki ze 120. Nawija się tak żeby stożek wychodził z nawijania. I wkręca w
dziurę. Jak chwilę popracować to się otwór robi. Metoda nożyczkowa jest
niezwykle prosta i skuteczna. Ma jednak poważną wadę. Jak trzeba zrobić otwór
w konkretnym miejscu, czyli dokładnie. To nie da się. O tym żeby zrobić na
przykład z 3 otwory w jednej linii można pomarzyć. Na tą okoliczność, jak nie
miałem frezarki, robiłem szablon z blachy 1,5 - 2 mm. W stali o wiele
dokładniej da się zrobić precyzyjnie otwory i to nie tylko okrągłe. Potem
piłuje się lub wierci przez szablon. Jest tylko jeden szczegół. Z
wykształcenia jestem mechanikiem. Uczony byłem na pewnym etapie trasowania,
piłowania, wiercenia, toczenia. Z tym jest jak z jazdą na rowerze, nie
zapomina się i to co przeraża nie mechanika dla mechanika jest proste.
Elektronika dla mnie to dodatek do mechaniki. Same płytki, nawet
najdoskonalsze z najbardziej sprytnymi układami są nic nie warte bez elementów
wykonawczych. Jak elementami wykonawczymi są lampki, głośniki, ekrany to
elektronik to opęka. Ale jak urządzenie ma fizycznie coś robić, poruszać się,
coś przestawiać to elektronik wysiada. Nikomu nie jest potrzebny sterownik
ramienia robota jak nie ma tego ramienia. Przemysł to załatwia kooperacją.
Amator elektronik bez doskonałej znajomości mechaniki jest w takiej sytuacji
bez szans. Wszystkie niepowodzenia wynikające z połączenia elektroniki z
mechaniką według mnie wynikają z nieznajomości szeroko pojętej mechaniki
przez elektroników. Mechanika rządzi się swoimi prawami i nie dopuszcza
fajansiarstwa. Pytanie o otwór w obudowie jest przykładem braku znajomości
mechaniki. Z wyjątkiem metody nożyczkowej reszta podpowiedzi jest albo byle
jaka albo błędna. Bo jak pojawia się dobra podpowiedz żeby użyć wiertła do
drewna to zaraz jest błąd z prędkością obrotową. W takim tworzywie bym wiercił
wiertłem do drewna z prędkością obrotową w granicach 100obr/min. Oczywiście
potrzebny jest statyw i konieczność unieruchomienia pudełka. Da się i zwykłym
wiertłem do metalu. Tylko trzeba je umieć naostrzyć. A w zasadzie naostrzyć i
w sposób kontrolowany stępić na szlifierce. Wtedy nie poderwie przy
przechodzeniu.

--
Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/

do góry

Użytkownik "Irek N." <j...@t...tajny.jest> napisał w wiadomości
news:jj8l01$e39$2@news.dialog.net.pl...
>A ja 7-mio tonową z frezem palcowym, czy to coś zmienia? ;)
>Jak znajdzie ładne nożyczki - pokocha metodę, byle nie robił zbyt dużych
>dziurek. Duże nie wychodzą ładnie.
>__
>Irek.N.

Możesz robić i widłami.

do góry

W dniu 2012-03-07 14:31, identifikator: 20040501 pisze:
> przygotowałem zagadnienie:
> czy Ktoś może walczył z dziurą w obudowie Z23?
> jak wyciąć taką dziurę, tylko wiertłem fi 12:
> http://e-serwis.org/smietnik/obudowa_Z23_1.jpg
> żeby uniknąć takiego losu:
> http://e-serwis.org/smietnik/obudowa_Z23_2.jpg
> ?
Nie wiem czy mówimy o wielkoseryjnej produkcji czy o majsterkowaniu.
Jeżeli to drugie to zastosować podstawową zasadę przy wierceniu:
wiercić stopniowo coraz większymi średnicami.
np: zapunktować jakimś kolcem
fi 3
fi 6
fi 10
fi 12 (bardzo wolno żeby nie postrzępić brzegów)

Jeżeli tworzywo termoplastyczne to raczej małymi obrotami coby się nie
obtapiało.

do góry

identifikator: 20040501 wrote:
> przygotowałem zagadnienie:
> czy Ktoś może walczył z dziurą w obudowie Z23?
> jak wyciąć taką dziurę, tylko wiertłem fi 12:
> http://e-serwis.org/smietnik/obudowa_Z23_1.jpg
> żeby uniknąć takiego losu:
> http://e-serwis.org/smietnik/obudowa_Z23_2.jpg
> ?

Wietlem PIOROWYM do drewana, masz juz obudowe na testy ;) Male obroty i np
polewanie woda by schlodzic bo sie zacznie topic i owijac w okolo wiertla...

Problem to kijowe miejsce, polowki beda sie rozchodzic i pracowac, imadlo
wskazane no i stojak. Powoli bez mocnego nacisku (obudowa sie ugnie, wiertlo
zacznie skakac na laczeniu polowek). Da rade.

do góry

Użytkownik "Papkin" <s...@s...net> napisał w wiadomości
news:4f59e28c$1@news.home.net.pl...
> identifikator: 20040501 wrote:
>> przygotowałem zagadnienie:
>> czy Ktoś może walczył z dziurą w obudowie Z23?
>> jak wyciąć taką dziurę, tylko wiertłem fi 12:
>> http://e-serwis.org/smietnik/obudowa_Z23_1.jpg
>> żeby uniknąć takiego losu:
>> http://e-serwis.org/smietnik/obudowa_Z23_2.jpg
>> ?
>
> Wietlem PIOROWYM do drewana, masz juz obudowe na testy ;) Male obroty i np
> polewanie woda by schlodzic bo sie zacznie topic i owijac w okolo
> wiertla...
>
> Problem to kijowe miejsce, polowki beda sie rozchodzic i pracowac, imadlo
> wskazane no i stojak. Powoli bez mocnego nacisku (obudowa sie ugnie,
> wiertlo zacznie skakac na laczeniu polowek). Da rade.

Skoro otwór ma mieć 12 mm i być na granicy połówek,
to jest jeszcze laubzega... :-)

Pozdrowienia. Krzysztof z Tychów.

do góry

> Tych samych
> wierteł używam do wiercenia w cienkich blachach miedzianych bo jeszcze
> nie dorobiłem się wiertła stopniowanego.
Są specjalne wiertła do miękkich materiałów. Jeśli dobrze pamiętam to
oznaczone są jako NWMc HSS. Są inaczej zaszlifowane niż te do stali.
Czasem można je kupić na Allegro w cenie "zwykłego" wiertła.

Paweł

do góry