Pan J.F napisał:

>> Utrzymywanie (serwerów DNS) to jedno, handel domenami to drugie.
> Taki byl chyba wtedy zwyczaj ...

...który trwał równo ćwierć wieku. Nowe porządki to kolejne ćwiećwiecze,
które właśnie nam upłynęło.

>> Jeszcze jedno mi się przypomniało. Polski Usenet powstał ze sporym
>> zadęciem. I z dumą. Że hierarchia pl będzie na równi z BIG 8,
>> popagowana na cały świat. Chyba nie ze wszystkimi narodowymi tak
>> było. Tworzono lokalnie na krajowych serwerach, które jakoś tam
>> ze sobą zsynchronizowano. My mogliśmy się nigdy nie dowiedzieć
>> o ich istnieniu. A tym bardziej o ich śmieci.
>
> Jakos tak. Co chyba wynikało, ze sporej ilosci emigrantów.

Polska to duży kraj, a Polaków jest dużo. To wystarczy.

> Choc w sumie ... moze wystarczyło rozpropagowac adresy tych krajowych
> serwerow. A potem przyszla era spamu i blokowania serwerow ...

Całkowite zaprzeczenie założeń technicznych Usenetu. Chodziło o to, by
nie ciągać niepotrzebnie jedną drogą tego samego po wielokroć. Pierwotny
zamysł był taki, by utworzyć serwery o nazwach miasto.usenet.pl. Dostęp
dla reszty zablokowany. Potem serwery raczej się otwierały, niż zamykały.

Patrzę teraz na wygrzebaną z czeluści moich dysków mapkę podpisaną
"Rys. 1. Struktura sieci POLPAK-T po rozbudowie na koniec 1997 roku".
Między większymi miastami (tak ze 20 ich jest) łącza, które wreszcie
osiągają 2 Mb/s. Kilka największym ma między sobą nawet 23 Mb/s.
Wyjście na świat to było wtedy chyba 155 Mb/s (ale to z pamięci, bo
nie chce mi się dalej grzebać).

--
Jarek