Atlantis napisał:

> To fakt. Jest to jedna z tych rzeczy, które bardzo mnie drażnią.
> W złotych latach polskiej elektroniki sprzęt robiło się na lata.
> To znaczy nikt nie twierdził, że on będzie w 100% bezawaryjnie
> działał całymi dekadami, jednak producent dokładał starań, by
> urządzenie można było naprawić. Mógł tego dokonać nawet średnio
> zaawansowany elektronik-amator. Pamiętam czasy, kiedy w każdej
> okolicznej wiosce była przynajmniej jedna taka osoba, ciesząca
> się zresztą dosyć dużym szacunkiem. Do tego człowieka się biegło,
> gdy wysiadł telewizor.

Oddajmy sprawiedliwość -- kiedyś telewizor psuł sie co i rusz (bo
takie były uwarunkowania technologiczne), a kosztował majątek (bo
przewodniczący Mao i jego ziomkowie zajęci byli robieniem rewolucji).
Telewizor (w domu elektronika zwykle była jeszcze w radiu i na tym
się kończyło) w latach sześćdziesiątych czy siedemdziesiątych mógł
kosztować półroczną pensję i psuł się też co pół roku. Nikogo to
nie dziwuło. Nawet zakładało się, że każdy egzemplarz w okresie
gwarancji średnio raz trafi do naprawy. Każdy miał w notesie zapisany
telefon do magika od telewizorów, a ci mieli z czego żyć.

> Dzisiaj trend jest odwrotny - producent dokłada starań, by jak
> najbardziej utrudnić takie działania. Po pierwsze tajemnica - schematu
> już się nie dodaje do każdego egzemplarza, a jego zdobycie nieraz
> graniczy z cudem.

W magnetofonie skonstruowanym przez Stefana Kudelskiego miałem
w środku obudowy schemat i fabrycznie dołączony komplet części
zamiennych -- tranzystorów, oporników i kondensatorów. Do tego
sondę pomiarową -- wskaźnik wysterowania po przestawieniu
przełącznika zamieniał się w woltomierz, można było porównywać
napięcia ze schematem i szukać usterki. Ale nigdy mi się to nie
przydało.

Dzisiejsza elektronika wcale nie psuje się tak często. A jeśli już,
to nie są to awarie kluczowych elementów, tak jak kiedyś, a raczej
pierdoły w rodzaju złych lutów. Takie mam przynajmniej wrażenie,
bo z naprawami raczej doświadczeń nie mam. Ale psuje się, i to jest
denerwujące -- bo różne rohsy, bo presja na niskie ceny, bo coraz
większa złożoność itd. Mam wrażenie, że "złote lata elektroniki"
(nie tylko polskiej) minęły, ale całkiem niedawno. Były wtedy, gdy
technologia się udoskonaliła, ale jeszcze nie zaczęli rządzić księgowi.

-- Jarek

PS
Ciekawe kiedy doczekamy się pojedynczej kości np. z kompletnym
komputerem PC. Takiej, co ma w środku wszystko, łącznie z pamięcią
jedną i drugą, a klikanaście czy kilkadziesiąt wyprowadzeń pozwala
na podłączenie wyświetlacza, klawiatury itp.