On 2024-03-05, J.F <j...@p...onet.pl> wrote:
> To zalezy tez od nauczyciela i wyposazenia. Wyposazenie akurat chyba
> podobne, bo finansowanie takie same, ale z nauczycielami juz różnie
> może być.

To zalezy od nauczyciela i indywidualnych predyspozycji ucznia. Przy
czym to pierwsze, nigdy nie miałem nauczyciela, który chciałby zarazić
uczniów jakąś pasją. Przy czym nie sądzę, że z gęby mi wynikało, iż ja
się zarazić nie dam, bardziej, że praktycznie takich nauczycieli nie
było i nie ma.

> No i poziom nauczania zalezy tez od poziomu uczniów,
> aczkolwiek ... podobno nie ma związku inteligencji z pochodzeniem :-)

Poniekąd tak, ale chyba głównie w sytuacjach skrajnych, jesli trafi się
klasa jakiś organicznych tłumoków. W przeciwieństwie do chyba wszystkich
tu piszących byłem kompletnym średniakiem. W większości tróje, czwórki
czasami. I tak całą podstawówkę, liceum i standardową część studiów.
Ale też żadnej klasy ani roku studiów nie powtarzałem. Dopiero na
etapach bardziej specjalizacyjnych (4-5 rok) zaczęło się to zmieniac, a
i tu szału nie było. O jakiś olimpiadach do nikt w mojej obecności nawet
nie wspominał.

> Ogolnie biorąc - całki nie były wtedy w programie szkolnym,

Wydawało mi sie, że aż tak wiekiem się nie różnimy, a u mnie, na
mat-fizie, pierwsza połowa lat 80., całki były. OIDP, profil ogólny i
biolchem też je miały, tylko humanistyczny nie miał. Liceum nie było
takie ostatnie, ale małowybitne. Po tym jak je opuściłem zaczeło mu się
poprawiac :)

> Program był taki sam, podreczniki prawie te same, ale chocby licea
> profilowane miały wiekszą ilość godzin.
> Plus jakosc nauczyciela, poziom klasy, który musiał brac pod uwage,
> itp.
> Dobrze widać było chocby na egzaminach wstępnych i pierwszym roku
> studiów - były osoby lepsze i gorsze :-)

MZ to bez większego znaczenia. Taka wiedza, nawet wymuszona, może w
pewnych sytuacjach mocno ułatwic zycie. Sam dzieki mat-fizowi
przeleciałem bezwysiłkowo pierwszy semestr matematyki na studiach, gdzie
na tym etapie odpadło chyba z ++30% osób. Ale to zasadniczo wszystko.

A wracając do pierwotnego punktu, uważam, że poziom nauczania w prlu był
przyzwoity. Oceniam to m.in. własnie po sobie, gdzie nigdy, w dowolnej
konfrontacji z systemem zachodnim nie miałem tu problemu. A jestem
wspomnianym przeciętniakiem, którego wiedza, nazwijmy to podstawowa,
interesuje tylko w takim stopniu, w jakim jest to potrzebne do
zrozumienia rzeczy, które mnie bardziej interesują.

Poza tym, prl dał nam dwie wyróżniające nas cechy, (1) umiejętność
improwizowania*, albo lepiej, praktycznego rozwiązywania problemów, i
(2) kompleksy.

*) to, nb. tez jest często mieczem obosiecznym, czasami nie warto.

--
Marcin