W dniu 1.03.2024 o 20:11, Piotr Gałka pisze:
> W dniu 2024-03-01 o 18:30, Wiesiaczek pisze:
>
>> Ja po technikum pracowałem dla firm francuskich na stanowisku inżyniera.
>> Byłem jedynym odpowiedzialnym za montaż maszyn w kilkudziesięciu
>> krajach świata których wartość zaczynała się od miliona euro.
>> Powyżej czterech godzin lotu należała się klasa biznes, hotel min.
>> 4-gwiazdkowy, wynajęty samochód klasy średniej, i nielimitowane
>> rachunki w restauracjach (z alkoholami włącznie).
>> O zarobkach nie wspomnę :)
>>
>>> Nie dawał szansy rozwoju jednostkom wybitniejszym
>>
>> Jak już napisałem, mnie dał :)
>
> Inaczej rozumiemy rozwój.
> Dla mnie na samej górze rozwoju są badania podstawowe.
> Potem jest opracowywanie praktycznych zastosować wyników tych badań.
> Potem jest wdrażanie tego do przemysłowego wykorzystanie (projektowanie
> konkretnych urządzeń i systemów).
> Ich instalacja, obsługa, konserwacja to sam dół rozwoju.

Owszem, inaczej rozumiemy.
Ale dla mnie elektromechanika to hobby, więc robiłem w życiu to co
chciałem i lubiłem.
Jako chłopak zajmowałem się modelarstwem lotniczym, później
krótkofalarstwem (SP5FRW) a później miałem coraz to ciekawsze zabawki:)

A o badaniach podstawowych chętnie poczytam, ale nagroda Nobla nigdy nie
była tym, co chciałbym osiągnąć.


>> Masz po prostu ograniczone horyzonty.
>> Możesz umrzeć w niewiedzy, Twój wybór :)))
>
> Każdy ma bardziej lub mniej ograniczone, ale ograniczone.
> P.G.

Tak, jedni bardziej :)

--
Wiesiaczek - dziś z podkarpackiej wsi
"Ja piję tylko przy dwóch okazjach:
Gdy są ogórki i gdy ich nie ma" (R)
Niech żyje POLEXIT! I salwa Ukrainie!
Wolę Rosję jako wroga niż Ukrainę jako przyjaciela.