Pan J.F. napisał:

>> Mam wrażenie, że niektórym w ogóle umykają realia tamtych czasów.
>> Żeby nagrać płytę, trzeba było stworzyć jej obraz. A ten obraz
>> zajmuje tyle, co dane. Posiadanie circa 700 MB wolnego miejsca na
>> dysku nie było oczywiste. A scenariusz "zapchał mi się cały dysk,
>> więc zrzucę tochę na płytę" całkiem nierealny.
>
> Nie pamietam ... nie bylo programow, co nagrywaly bez tego obrazu ?

Były. Ale to już w innych realiach. Moja pierwsza nagrywarka mogła
wypalać z podwójną prędkością, ale funkcję tę traktowało się jako
eksperymentalną, więc na gotową płytę trzeba było czejać godzinę.
Może też było generowanie obrazu w locie, ale tym bardziej nie należało
ryzykować, że w trakcie wypalania coś czknie. Zresztą nie wiem, czy
to "nagrywanie bez obrazu" nie polega na stworzeniu go w RAM. Już
nie pamiętam, ile tego RAM było, może 32 MB lub cos koło tego.

> Gdzies tam w pozniejszych latach, to sie nagrywalo przez przesuniecie
> plikow na ikonke napedu i wtedy windows sobie kopiowal do roboczego
> katalogu, a potem nagrywal
> To chyba gdzies w XP, a moze Vista.

Podobno. Ja na to nigdy nie wpadłem. Ale co tam ja, który tego systemu
nie używa. Wszyscy znajomi posiadacze Windows byli przekonani, że do
nagrania płyty konieczny jest program Nero, zazwyczaj sprzedawany
z nagrywarką. Inaczej się nie da.

--
Jarek