> > Fotografia jest fotografią niezależnie od tego jak i czy się ją
> > zaszufladkuje. Dobra fotografia choćby i należała do najbardziej
> > obciachowego w danym momencie 'tryndu', wciąż bedzie dobrą fotografią.
> > Tak samo nieciekawa nie zainteresuje choćby dorobić jej najpiękniejsze
> > opakowanie.
>
> No właśnie wszystko to jakieś takie subiektywne :). Ja nie lubię
> wszelkich ujednoliceń i tego pojęcia jak "moje i tylko moje", poza tym
> młody jestem i ciągle poszukuję :).


Z czego wzięło się to "moje i tylko moje".
Żyjesz w Polsce tak?
Trwa tutaj narodowy test na ujajanie. A ty nie możesz dać się ujajić choćby
nie wiem co. Bycie w opozycji do wszystkiego i do wszystkich jest naszym
narodowym obowiąziem. To nasza wiekowa tradycja, historia... I żaden polak
nigdy nie zrozumie, że może byc inaczej. Z drugiej strony mechanizm ten
zapewnił nam przetrwanie i gdyby go nie było nas też by nie było. Tego skolei
nie pojmie nikt poza nami.
Co dla nas niepojęte ładnie ujęła Carol Marie Thigpen, druga żona Miłosza
„Staraj się nie utracić swojego przyzwyczajenia, by wierzyć, że świat nie jest
naprawdę taki zły, a niektóre polityczne wydarzenia mogą obrócić się na dobre.
Polacy nigdy nie pojmą tego rozumowania, lecz dla twojego zdrowia psychicznego
ważne jest, byś nie porzucał swych przekonań”...

No więc koledzy sobie niby żartują ale nie do końca. Podskurnie każdy z nich
czuje się zagrożony. Jednocześnie tak czując siłą rzeczy wkraczają do
tzw. "pospólstwa", od którego przecież są skłonni się odżegnywać. Jak inaczej
urodziłaby się ta gadka szmatka? Której, możliwe, nikt już nawet nie będzie
mógł realnie ocenić. Wszak trzaba się przeciwstawić. Może nie werbalnie ale
przynajmniej myśl przejdzie przez głowę.

"Być wszędzie u siebie, umieć oswoić świat.." jak dalej mówiła Thigpen
Co nie znaczy, że trzeba się odżegnać od swojej kultury. Raczej starać się ją
zrozumieć i uznać jako punkt wyjścia.

pozdrawiam
marek

ps.
Twój przedmówca twierdzi coś o dobrej lub słabej fotografii.
I w całej rozciągłości się myli. Jego słowa są równoznaczne z zatrzymaniem się
w czasie i przestrzeni. Tak jakby wypowiadał się marmurowy posąg, który
ujżawszy coś raz z tym obrazem pozostał.

Teraz, poszę nie zrozumcie mnie źle. Przyszło mi coś do głowy ale traktuję to
jako porównania ideologicznego czy coś w tym rodzaju. Po prostu klasyczny
przykłąd zatrzymania się w czasie:)
Mój ulubiony fragment
"Triumf woli" Leni Riefenstahl

http://www.youtube.com/watch?v=FHI3nUckBGA&NR=1



--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl